Kalendarz liturgiczny

Boże, bądź dla mnie skałą schronienia, * warownią, która ocala. * Ty bowiem jesteś moją skałą i twierdzą, * kieruj mną i prowadź przez wzgląd na swoje imię.

Boże, Ty chcesz przebywać w sercach prawych i szczerych, † daj, abyśmy z pomocą Twojej łaski * stali się godnym mieszkaniem dla Ciebie. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg pobłogosławił Noego i jego synów, mówiąc do nich: «Bądźcie płodni i mnóżcie się, abyście zaludnili ziemię. Wszelkie zaś zwierzę na ziemi i wszelkie ptactwo podniebne niechaj się was boi i lęka. Wszystko, co się porusza na ziemi, i wszystkie ryby morskie zostały oddane wam we władanie. Wszystko, co się porusza i żyje, jest przeznaczone dla was na pokarm, tak jak rośliny zielone, daję wam wszystko.
     Nie wolno wam tylko jeść mięsa z krwią życia. Upomnę się o waszą krew przez wzgląd na wasze życie – upomnę się o nią u każdego zwierzęcia. Upomnę się też u człowieka o życie człowieka i u każdego – o życie brata. Jeśli ktoś przeleje krew ludzką, przez ludzi ma być przelana krew jego, bo człowiek został stworzony na obraz Boga.
     Wy zaś bądźcie płodni i mnóżcie się; zaludniajcie ziemię i miejcie nad nią władzę».
     Potem Bóg tak rzekł do Noego i do jego synów: «Oto Ja zawieram przymierze z wami i z waszym potomstwem, które po was będzie; z wszelką istotą żywą, która jest z wami: z ptactwem, ze zwierzętami domowymi i polnymi, jakie są przy was, ze wszystkimi, które wyszły z arki, z wszelkim zwierzęciem na ziemi. Zawieram z wami przymierze, tak iż nigdy już nie zostanie zgładzona wodami potopu żadna istota żywa i już nigdy nie będzie potopu niszczącego ziemię».
     Po czym Bóg dodał: «A to jest znak przymierza, które Ja zawieram z wami i każdą istotą żywą, jaka jest z wami, na wieczne czasy: Łuk mój kładę na obłoki, aby był znakiem przymierza między Mną a ziemią».
Oto słowo Boże.

Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
     Poganie będą się bali imienia Pana, *
     a Twej chwały wszyscy królowie ziemi,
     bo Pan odbuduje Syjon *
     i ukaże się w swym majestacie.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
     Pan przychyli się ku modlitwie opuszczonych *
     i nie odrzuci ich modłów.
     Należy to zapisać
     dla przyszłych pokoleń, *
     lud, który się narodzi, niech wychwala Pana.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
     Spojrzał Pan z wysokości swego przybytku, *
     popatrzył z nieba na ziemię,
     aby usłyszeć jęki uwięzionych, *
     aby skazanych na śmierć uwolnić.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.
     Synowie sług Twoich bezpiecznie mieszkać będą, *
     a ich potomstwo będzie trwało w Twej obecności.
     Aby imię Pana głoszono na Syjonie †
     i w Jeruzalem Jego chwałę, *
     kiedy zgromadzą się razem narody i królestwa, aby służyć Panu.
Refren: Bóg z wyżyn nieba spogląda na ziemię.

Alleluja, alleluja, alleluja.
Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem.
Ty masz słowa życia wiecznego.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się ze swoimi uczniami do wiosek pod Cezareą Filipową. W drodze pytał uczniów: «Za kogo uważają Mnie ludzie?».
     Oni Mu odpowiedzieli: «Za Jana Chrzciciela, inni za Eliasza, jeszcze inni za jednego z proroków».
     On ich zapytał: «A wy za kogo Mnie uważacie? ».
     Odpowiedział Mu Piotr: «Ty jesteś Mesjasz ». Wtedy surowo im przykazał, żeby nikomu o Nim nie mówili.
     I zaczął ich pouczać, że Syn Człowieczy wiele musi wycierpieć, że będzie odrzucony przez starszych, arcykapłanów i uczonych w Piśmie; że zostanie zabity, ale po trzech dniach zmartwychwstanie. A mówił zupełnie otwarcie te słowa.
     Wtedy Piotr wziął Go na bok i zaczął Go upominać. Lecz On obrócił się i patrząc na swych uczniów, zgromił Piotra słowami: «Zejdź Mi z oczu, szatanie, bo nie myślisz po Bożemu, lecz po ludzku».
Oto słowo Pańskie.

Miłosierny Boże, niech ta Ofiara oczyści nas i odnowi, * wyjedna wieczną nagrodę pełniącym Twoją wolę. Przez Chrystusa, Pana naszego.

1. prefacja zwykła
2. prefacja zwykła
3. prefacja zwykła
4. prefacja zwykła
5. prefacja zwykła
6. prefacja zwykła

Jedli i nasycili się w pełni, * Pan głód ich zaspokoił, * nie zawiódł ich pragnienia.
Albo:
Tak Bóg umiłował świat, * że dał swojego Jednorodzonego Syna, * aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, * ale miał życie wieczne.

Posileni na Uczcie eucharystycznej, prosimy Cię, Boże, † spraw, abyśmy zawsze pragnęli tego Chleba, * który daje prawdziwe życie. Przez Chrystusa, Pana naszego.