Kalendarz liturgiczny

Przyjdźcie, uwielbiajmy Boga, * zegnijmy kolana przed Panem, który nas stworzył, * albowiem On jest naszym Bogiem.

Wszechmogący Boże, strzeż nieustannie swojej rodziny z ojcowską dobrocią, † a ponieważ całą nadzieję pokładamy w łasce niebieskiej, * otaczaj nas zawsze swoją opieką. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, † Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Czytanie z Księgi Rodzaju
Pan Bóg rzekł: «Nie jest dobrze, żeby mężczyzna był sam; uczynię mu zatem odpowiednią dla niego pomoc».
      Ulepiwszy z gleby wszelkie zwierzęta lądowe i wszelkie ptaki podniebne, Pan Bóg przyprowadził je do mężczyzny, aby przekonać się, jaką on da im nazwę. Każde jednak zwierzę, które określił mężczyzna, otrzymało nazwę «istota żywa». I tak mężczyzna dał nazwy wszelkiemu bydłu, ptakom podniebnym i wszelkiemu zwierzęciu dzikiemu, ale nie znalazła się pomoc odpowiednia dla mężczyzny.
      Wtedy to Pan sprawił, że mężczyzna pogrążył się w głębokim śnie, i gdy spał, wyjął jedno z jego żeber, a miejsce to zapełnił ciałem. Po czym Pan Bóg z żebra, które wyjął z mężczyzny, zbudował niewiastę. A gdy ją przyprowadził do mężczyzny, mężczyzna powiedział:
      «Ta dopiero jest kością z moich kości i ciałem z mego ciała! Ta będzie się zwała niewiastą, bo ta z mężczyzny została wzięta».
      Dlatego to mężczyzna opuszcza ojca swego i matkę swoją i łączy się ze swą żoną tak ściśle, że stają się jednym ciałem.
      Chociaż mężczyzna i jego żona byli nadzy, nie odczuwali wobec siebie wstydu.
Oto słowo Boże.

Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.
     Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
     i chodzi Jego drogami.
     Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
     szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.
     Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
     w zaciszu twego domu.
     Synowie twoi jak oliwne gałązki *
     dokoła twego stołu.
Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.
     Tak będzie błogosławiony człowiek, *
     który służy Panu.
     Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †
     i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
     przez wszystkie dni twego życia.
Refren: Szczęśliwy człowiek, który służy Panu.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Przyjmijcie w duchu łagodności zaszczepione w was słowo,
     które ma moc zbawić dusze wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus udał się w okolice Tyru i Sydonu. Wstąpił do pewnego domu i chciał, żeby nikt o tym nie wiedział, nie mógł jednak pozostać w ukryciu.
      Wnet bowiem usłyszała o Nim kobieta, której córeczka była opętana przez ducha nieczystego. Przyszła, padła Mu do nóg, a była to poganka, Syrofenicjanka z pochodzenia, i prosiła Go, żeby złego ducha wyrzucił z jej córki.
      I powiedział do niej Jezus: «Pozwól wpierw nasycić się dzieciom; bo niedobrze jest zabierać chleb dzieciom, a rzucać szczeniętom».
      Ona Mu odparła: «Tak, Panie, lecz i szczenięta pod stołem jedzą okruszyny po dzieciach».
      On jej rzekł: «Przez wzgląd na te słowa idź; zły duch opuścił twoją córkę». Gdy wróciła do domu, zastała dziecko leżące na łóżku, a zły duch wyszedł.
Oto słowo Pańskie.

Panie, nasz Boże, Ty stworzyłeś chleb i wino, aby podtrzymywały nasze życie doczesne, spraw, niech one staną się dla nas Sakramentem dającym życie wieczne. Przez Chrystusa, Pana naszego.

1.-6. prefację zwykłą [nr 36-41] znajdziesz w zakładce: obrzędy Mszy św., prefacje.

Niech dziękują Panu za Jego dobroć, * za Jego cuda dla synów ludzkich, * bo głodnego nasycił, * a łaknącego napełnił dobrami.
Albo:
Błogosławieni, którzy się smucą, * albowiem będą pocieszeni. * Błogosławieni, którzy łakną i pragną sprawiedliwości, * albowiem będą nasyceni.

Boże, Ty pozwalasz nam spożywać jeden Chleb eucharystyczny i pić z jednego Kielicha, † prosimy Cię, daj nam prowadzić takie życie, * abyśmy zjednoczeni w Chrystusie, z radością przyczyniali się do zbawienia świata. Przez Chrystusa, Pana naszego.