Kalendarz liturgiczny

Wejrzyj na mnie, Panie, i zmiłuj się nade mną, * bo jestem samotny i nieszczęśliwy. * Boże mój, spojrzyj na moją nędzę i utrapienie | i przebacz mi wszystkie grzechy.

Boże, Twoja opatrzność nigdy się nie myli w swoich zrządzeniach, † pokornie Cię błagamy, abyś oddalił od nas wszystko, co nam szkodzi, * i udzielił wszystkiego, co służy naszemu dobru. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Czytanie z Księgi Tobiasza
Tobiasz zawołał swego syna, Tobiasza, i powiedział do niego: «Dziecko, bacz, aby uiścić zapłatę człowiekowi, który wybrał się z tobą w drogę, i dołożyć mu coś jeszcze do zapłaty».
      Poprosił więc go do siebie i rzekł: «Weź połowę wszystkiego, co wracając, miałeś przy sobie, jako swoją zapłatę, i idź do domu zdrów!».
      Wtedy Rafał poprosił ich obu na bok i rzekł do nich: «Uwielbiajcie Boga i wysławiajcie Go przed wszystkimi żyjącymi za dobrodziejstwa, jakie wam wyświadczył, aby było uwielbione i wsławione Jego imię. Rozgłaszajcie wobec wszystkich ludzi słowa Boże, jak na to zasługują, i nie ociągajcie się z wyrażaniem Mu wdzięczności. Ukrywać tajemnice królewskie jest rzeczą piękną, ale godną pochwały jest ujawniać i wysławiać dzieła Boże. Czyńcie dobrze, a zło was nie spotka. Lepsza jest szczera modlitwa i miłosierdzie połączone ze sprawiedliwością aniżeli bogactwo pochodzące z nieprawości. Lepiej jest dawać jałmużnę aniżeli gromadzić złoto. Jałmużna uwalnia od śmierci i oczyszcza z wszelkiego grzechu. Ci, którzy dają jałmużnę, nasycą się życiem. Ci, którzy popełniają grzech i nieprawość, są wrogami własnej duszy. Odkryję przed wami całą prawdę, nie ukrywając niczego. Już was pouczyłem i powiedziałem: piękną jest rzeczą zachowywać tajemnicę królewską, ale godną wszelkiej pochwały ujawniać dzieła Boże. A teraz: gdy ty i Sara modliliście się, ja przypominałem wasze błagania przed majestatem Pańskim; tak samo, gdy chowałeś zmarłych. A kiedy nie wahałeś się wstawać i opuszczać swojego posiłku, i iść, by pochować zmarłego, ja zostałem posłany, aby cię wypróbować. Równocześnie posłał mnie Bóg, aby uzdrowić ciebie i twoją synową, Sarę. Ja jestem Rafał, jeden z siedmiu aniołów, którzy stoją w pogotowiu i wchodzą przed majestat Pański.
      A teraz uwielbiajcie Pana na ziemi i dziękujcie Bogu! Oto ja wstępuję do Tego, który mnie posłał. Opiszcie to wszystko, co was spotkało». I odszedł.
Oto słowo Boże.

Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
     Niech będzie błogosławiony Bóg, który żyje na wieki, *
     I niech będzie błogosławione Jego królestwo!
     To On karze i okazuje miłosierdzie, †
     posyła do podziemnej Otchłani *
     i wyprowadza z największej zagłady.
Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
     A kiedy nawrócicie się do Niego całym sercem i duszą, *
     aby przed Nim postępować w prawdzie,
     wtedy i On do was się zwróci, *
     i już nigdy nie zakryje przed wami swojego oblicza.
Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
     A teraz rozważcie, co wam uczynił, *
     i dziękujcie Mu głośno.
     Błogosławcie Pana sprawiedliwego *
     i wysławiajcie Króla wieków!
Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.
     Ja zaś wychwalam Go w ziemi mego wygnania, *
     obwieszczam narodowi grzeszników Jego moc i wielkość.
     Nawróćcie się, grzesznicy, †
     i postępujcie przed Nim sprawiedliwie, *
     kto wie, może znajdzie w was upodobanie i miłosierdzie wam okaże.
Refren: Pan bardzo wielki, żyjący na wieki.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Błogosławieni ubodzy w duchu,
     albowiem do nich należy królestwo niebieskie.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Jezus, nauczając rzesze, mówił: «Strzeżcie się uczonych w Piśmie. Z upodobaniem chodzą oni w powłóczystych szatach, lubią pozdrowienia na rynku, pierwsze krzesła w synagogach i zaszczytne miejsca na ucztach. Objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy. Ci tym surowszy dostaną wyrok».
      Potem usiadł naprzeciw skarbony i przypatrywał się, jak tłum wrzucał drobne pieniądze do skarbony. Wielu bogatych wrzucało wiele. Przyszła też jedna uboga wdowa i wrzuciła dwa pieniążki, czyli jeden grosz.
      Wtedy przywołał swoich uczniów i rzekł do nich: «Zaprawdę, powiadam wam: Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało; ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie».
Oto słowo Pańskie.

Boże, ufając Twojej ojcowskiej dobroci, przychodzimy z darami do świętych ołtarzy; * niech Ofiara eucharystyczna, którą składamy, oczyści nas z grzechów. Przez Chrystusa, Pana naszego.

1.-6. prefację zwykłą [nr 36-41] znajdziesz w zakładce: obrzędy Mszy św., prefacje.

Wołam do Ciebie, bo Ty mnie, Boże, wysłuchasz; * nakłoń ku mnie Twe ucho, usłysz moje słowa.
Albo:
Zaprawdę powiadam wam: ! Wierzcie, że otrzymacie wszystko, o co prosicie w modlitwie, * a to się wam stanie.

Boże, Ty nas posilasz Ciałem i Krwią Twojego Syna, † kieruj nami przez Twojego Ducha, * abyśmy świadczyli o Tobie nie tylko słowem, lecz także czynami, i zasłużyli na wejście do królestwa niebieskiego. Przez Chrystusa, Pana naszego.