Kalendarz liturgiczny

Zmartwychwstał Dobry Pasterz, * który oddał życie za swoje owce * i umarł, aby nas zbawić. * Alleluja.

Boże, Ty jednoczysz serca wiernych w dążeniu do Ciebie, † daj swojemu ludowi miłować to, co nakazujesz, i pragnąć tego, co obiecujesz, * abyśmy wśród zmienności świata tam wznieśli nasze serca, gdzie są prawdziwe radości. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Paweł i Barnaba dowiedzieli się w Ikonium, że poganie i Żydzi wraz ze swymi władzami zamierzają ich znieważyć i ukamienować, uciekli do miast Likaonii: do Listry i Derbe oraz w ich okolice, i tam głosili Ewangelię.
      W Listrze mieszkał pewien człowiek o bezwładnych nogach, kaleka od urodzenia, który nigdy nie chodził. Słuchał on przemówienia Pawła; ten spojrzał na niego uważnie i widząc, że ma wiarę potrzebną do uzdrowienia, zawołał głośno: «Stań prosto na nogach!». A on zerwał się i zaczął chodzić.
      Na widok tego, co uczynił Paweł, tłumy zaczęły wołać po likaońsku: «Bogowie przybrali postać ludzi i zstąpili do nas!». Barnabę nazywali Zeusem, a Pawła Hermesem, gdyż głównie on przemawiał. A kapłan Zeusa, którego świątynia była przed miastem, przywiódł przed bramę woły oraz przyniósł wieńce, i chciał razem z tłumem złożyć ofiarę.
      Na wieść o tym Apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli szaty i rzucili się w tłum, krzycząc: «Ludzie, co wy robicie! My także jesteśmy ludźmi, podobnie jak wy podlegamy cierpieniom. Nauczamy was, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który stworzył niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich się znajduje. Pozwolił On w dawnych czasach, aby każdy naród chodził własnymi drogami, ale nie przestawał dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobrze. Zsyłał wam deszcz z nieba i urodzajne lata, karmił was i radością napełniał wasze serca».
      Tymi słowami ledwie powstrzymali tłumy od złożenia im ofiary.
Oto słowo Boże.

Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
Albo: Alleluja.
     Nie nam, Panie, nie nam, lecz Twemu imieniu daj chwałę *
     za łaskę i wierność Twoją.
     Dlaczego mają pytać poganie: *
     «Gdzie się ich Bóg znajduje?».
Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
     Nasz Bóg jest w niebie, *
     czyni wszystko, co zechce.
     Ich bożki są ze srebra i złota, *
     dzieła rąk ludzkich.
Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.
     Błogosławieni jesteście przez Pana, *
     który stworzył niebo i ziemię.
     Niebo jest niebem Pana, *
     ziemię zaś dał synom ludzkim.
Refren: Nie nam daj chwałę, lecz Twemu imieniu.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Duch Święty was wszystkiego nauczy;
     przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
      Rzekł do Niego Juda, ale nie Iskariota: «Panie, cóż się stało, że nam się masz objawić, a nie światu?».
      W odpowiedzi rzekł do niego Jezus: «Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę, a Ojciec mój umiłuje go, i przyjdziemy do niego, i mieszkanie u niego uczynimy. Kto nie miłuje Mnie, ten nie zachowuje słów moich. A nauka, którą słyszycie, nie jest moja, ale Tego, który Mnie posłał, Ojca.
      To wam powiedziałem, przebywając wśród was. A Paraklet, Duch Święty, którego Ojciec pośle w moim imieniu, On was wszystkiego nauczy i przypomni wam wszystko, co Ja wam powiedziałem».
Oto słowo Pańskie.

Panie, nasz Boże, niech wzniosą się do Ciebie nasze modlitwy i dary ofiarne, † oczyść nasze dusze, * abyśmy godnie uczestniczyli w Sakramentach, które są darem Twojej ojcowskiej miłości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Pokój zostawiam wam, pokój mój wam daję. * Nie tak, jak daje świat, Ja wam daję. * Alleluja.

Wszechmogący wieczny Boże, przez zmartwychwstanie Chrystusa odrodziłeś nas do życia wiecznego, † pomnóż w nas owoce wielkanocnego Sakramentu * i umocnij nasze serca pokarmem dającym zbawienie. Przez Chrystusa, Pana naszego.