Kalendarz liturgiczny

W sprawiedliwości ujrzę Twe oblicze, * nasycę się Twym widokiem, * gdy ukaże się Twoja chwała.

Boże, Ty ukazujesz błądzącym światło Twojej prawdy, aby mogli wrócić na drogę sprawiedliwości, † spraw, niech ci, którzy uważają się za chrześcijan, odrzucą wszystko, co się sprzeciwia tej godności, * a zabiegają o to, co jest z nią zgodne. Przez naszego Pana Jezusa Chrystusa, Twojego Syna, † który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha Świętego, * Bóg, przez wszystkie wieki wieków.

Czytanie z Księgi Wyjścia
Izraelici wyruszyli z Ramses do Sukkot w liczbie około sześciuset tysięcy mężów pieszych, nie licząc dzieci. Także wielkie mnóstwo cudzoziemców wyruszyło z nimi, nadto drobne i większe bydło, i olbrzymi dobytek. Z ciasta, które wynieśli z Egiptu, wypiekli przaśne placki, ponieważ się nie zakwasiło. Wypędzeni z Egiptu, nie mogąc się zatrzymać, nie zdołali przygotować nawet zapasów na drogę.
      A pobyt Izraelitów w Egipcie trwał czterysta trzydzieści lat. I oto tego samego dnia, po upływie czterystu trzydziestu lat, wyszły wszystkie zastępy Pana z ziemi egipskiej. Tej nocy czuwał Pan nad wyjściem synów Izraela z ziemi egipskiej. Dlatego noc ta winna być czuwaniem na cześć Pana dla wszystkich Izraelitów po wszystkie pokolenia.
Oto słowo Boże.

Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
     Chwalcie Pana, bo jest dobry. *
     Pamiętał o nas w naszym poniżeniu
     i uwolnił nas od wrogów, *
     bo Jego łaska na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
     On Egipcjanom pobił pierworodnych *
     i wywiódł spośród nich Izraela.
     Ręką potężną, wyciągniętym ramieniem, *
     bo Jego łaska na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.
     Rozdzielił Morze Czerwone *
     i środkiem morza przeprowadził Izraela.
     Faraona z wojskiem strącił w Morze Czerwone, *
     bo Jego łaska na wieki.
Refren: Niech imię Pana będzie pochwalone.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     W Chrystusie Bóg pojednał świat z sobą,
     nam zaś przekazał słowo jednania.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Faryzeusze wyszli i odbyli naradę przeciw Jezusowi, w jaki sposób Go zgładzić.
      Gdy się Jezus dowiedział o tym, oddalił się stamtąd. A wielu poszło za Nim i uzdrowił ich wszystkich. Lecz zabronił im surowo, żeby Go nie ujawniali. Tak miało się spełnić słowo proroka Izajasza:
      «Oto mój Sługa, którego wybrałem;
      Umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie.
      Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie Prawo narodom.
      Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu.
      Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi.
      W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą».
Oto słowo Pańskie.

Wejrzyj, Boże, na dary błagającego Cię Kościoła † i przemień je na Pokarm duchowy dla Twoich wiernych, * aby przyjmując go, wzrastali w świętości. Przez Chrystusa, Pana naszego.

1.-6. prefację zwykłą [nr 36-41] znajdziesz w zakładce: obrzędy Mszy św., prefacje.

Wróbel znajduje swój dom, a jaskółka gniazdo, * gdzie złoży swe pisklęta: * przy ołtarzach Twoich, Panie Zastępów, Królu mój i Boże. * Szczęśliwi, którzy mieszkają w domu Twoim, Panie, * nieustannie wielbiąc Ciebie.
Albo:
Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, * trwa we Mnie, a Ja w nim.

Posileni Twoimi darami, prosimy Cię, Boże, † aby przez uczestnictwo w tym Sakramencie * wzrastał w nas jego zbawienny owoc. Przez Chrystusa, Pana naszego.