Liturgię święta św. Szczepana często przeciwstawia się liturgii Narodzenia Pańskiego (z racji na kontrast między radością narodzin a okrucieństwem męczeństwa). Tymczasem kluczem do zrozumienia liturgicznego świętowania wspomnienia św. Szczepana w oktawie Bożego Narodzenia jest zrozumienie tajemnicy Wcielenia. W nauczaniu ojców Kościoła często jest mowa o tajemniczej wymianie, która dokonuje się we Wcieleniu. Ojcowie mówią, że Bóg staje się człowiekiem, aby człowiek mógł stać się Bogiem. Życie i śmierć św. Szczepana potwierdzają, że tajemnica Wcielenia Jezusa właśnie w taki sposób zaowocowała w osobie św. Szczepana. Opis jego męczeńskiej śmierci, który usłyszymy w pierwszym czytaniu, jest tak zbudowany, żeby pokazać jego upodobnienie do śmierci Jezusa Chrystusa. W ten sposób widać, że dzięki wydarzeniu wcielenia człowiek naprawdę może stać się podobny do Boga.
