Oktawa Bożego Narodzenia na styku z postacią św. Szczepana – człowieka, który doświadczył spotkania z Bogiem, poświadczał to codziennym życiem
w pierwszym Kościele i zginął w efekcie konfrontacji ze środowiskiem synagogalnym. Czy odsłania drugi, trudny aspekt świata: działanie zła? A może bardziej pokazuje, że życie ludzkie, które przyjmuje Jezus w historii świata, nie kończy się tutaj, Bóg, którego przyjął człowiek, przeprowadza go przez bramę śmierci w rzeczywistość Jego, Boskiego życia. Kontynuacja więzi, lepsze zrozumienie prawideł tej rzeczywistości i wybaczenie – to chyba najbardziej znaczące elementy tego momentu, które uwidaczniają się w postawie Szczepana. Cały czas idzie z Bogiem.
