Czytanie z Dziejów Apostolskich
Słowo Pańskie szerzyło się i rosło. Barnaba i Szaweł, wypełniwszy swoje zadania, powrócili z Jeruzalem, zabierając z sobą Jana, zwanego Markiem.
      W Antiochii, w tamtejszym Kościele, byli prorokami i nauczycielami: Barnaba i Szymon, zwany Niger, Lucjusz Cyrenejczyk i Manaen, który wychowywał się razem z Herodem tetrarchą, i Szaweł.
      Gdy odprawiali publiczne nabożeństwo i pościli, rzekł Duch Święty: «Wyznaczcie mi już Barnabę i Szawła do dzieła, do którego ich powołałem». Wtedy, odprawiwszy post i modlitwę oraz nałożywszy na nich ręce, wyprawili ich.
      A oni, wysłani przez Ducha Świętego, zeszli do Seleucji, a stamtąd odpłynęli na Cypr. Gdy przybyli do Salaminy, głosili słowo Boże w synagogach żydowskich.
Oto słowo Boże.

Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
Albo: Alleluja.
     Niech Bóg się zmiłuje nad nami i nam błogosławi, *
     niech nam ukaże pogodne oblicze.
     Aby na ziemi znano Jego drogę, *
     Jego zbawienie wśród wszystkich narodów.
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
Albo: Alleluja.
     Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
     niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
     Niech się narody cieszą i weselą, †
     bo rządzisz ludami sprawiedliwie *
     i kierujesz narodami na ziemi.
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
Albo: Alleluja.
     Niech Ciebie, Boże, wysławiają ludy, *
     niech wszystkie narody oddają Ci chwałę.
     Niech nam Bóg błogosławi *
     i niech cześć Mu oddają wszystkie krańce ziemi.
Refren: Niech wszystkie ludy sławią Ciebie, Boże.
Albo: Alleluja.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Ja jestem światłością świata,
     kto idzie za Mną, będzie miał światło życia.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Jezus tak wołał: «Ten, kto we Mnie wierzy, wierzy nie we Mnie, lecz w Tego, który Mnie posłał. A kto Mnie widzi, widzi Tego, który Mnie posłał.
      Ja przyszedłem na świat jako światłość, aby nikt, kto we Mnie wierzy, nie pozostawał w ciemności. A jeżeli ktoś słyszy słowa moje, ale ich nie zachowuje, to Ja go nie potępię. Nie przyszedłem bowiem po to, aby świat potępić, ale by świat zbawić.
      Kto Mną gardzi i nie przyjmuje słów moich, ten ma swego sędziego: słowo, które wygłosiłem, ono to będzie go sądzić w dniu ostatecznym. Nie mówiłem bowiem sam od siebie, ale Ojciec, który Mnie posłał, On Mi nakazał, co mam powiedzieć i oznajmić. A wiem, że przykazanie Jego jest życiem wiecznym. To, co mówię, mówię tak, jak Mi Ojciec powiedział».
Oto słowo Pańskie.