PIERWSZE CZYTANIEDz 9, 31-42
Piotr cudownie uzdrawia chorych
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Kościół cieszył się pokojem w całej Judei, Galilei i Samarii. Rozwijał się i żył bogobojnie, i obfitował w pociechę Ducha Świętego.
      Kiedy Piotr odwiedzał wszystkich, przyszedł też do świętych, którzy mieszkali w Liddzie. Znalazł tam pewnego człowieka imieniem Eneasz, który był sparaliżowany i od ośmiu lat leżał w łóżku. «Eneaszu – powiedział do niego Piotr – Jezus Chrystus cię uzdrawia, wstań i zaściel swoje łóżko!». I natychmiast wstał. Widzieli go wszyscy mieszkańcy Liddy i Szaronu i nawrócili się do Pana.
      Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny. Wtedy właśnie zachorowała i umarła. Obmyto ją i położono w izbie na piętrze. Lidda leżała blisko Jafy; gdy więc uczniowie dowiedzieli się, że jest tam Piotr, wysłali do niego dwóch posłańców z prośbą: «Przyjdź do nas niezwłocznie».
      Piotr poszedł z nimi, a gdy przybył, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia. Po usunięciu wszystkich Piotr upadł na kolana i modlił się. Potem zwrócił się do zwłok i rzekł: «Tabito, wstań!». A ona otworzyła oczy i zobaczywszy Piotra, usiadła. Piotr podał jej rękę i podniósł ją. Zawołał świętych i wdowy i ujrzeli ją żywą.
      Wieść o tym rozeszła się po całej Jafie i wielu uwierzyło w Pana.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNYPs 116B, 12-13. 14-15. 16-17 (R.: por. 12)
Refren: Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary?
Albo: Alleluja.
     Czym się Panu odpłacę *
     za wszystko, co mi wyświadczył?
     Podniosę kielich zbawienia *
     i wezwę imienia Pana.
Refren: Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary?
Albo: Alleluja.
     Wypełnię me śluby dla Pana *
     przed całym Jego ludem.
     Cenna jest w oczach Pana *
     śmierć Jego wyznawców.
Refren: Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary?
Albo: Alleluja.
     O Panie, jestem Twoim sługą, *
     Twym sługą, synem Twojej służebnicy.
     Ty rozerwałeś moje kajdany:
     Tobie złożę ofiarę pochwalną *
     i wezwę imienia Pana.
Refren: Cóż oddam, Panie, za Twe wszystkie dary?
Albo: Alleluja.
Śpiew przed Ewangelią (Aklamacja)Por. J 6, 63b. 68b
Alleluja, alleluja, alleluja.
     Słowa Twoje, Panie, są duchem i życiem,
     Ty masz słowa życia wiecznego.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EwangeliaJ 6, 55. 60-69
Do kogo pójdziemy, Ty masz słowa życia wiecznego
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
W synagodze w Kafarnaum Jezus powiedział: «Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, a Krew moja jest prawdziwym napojem».
      A wielu spośród Jego uczniów, którzy to usłyszeli, mówiło: «Trudna jest ta mowa. Któż jej może słuchać?».
      Jezus jednak świadom tego, że uczniowie Jego na to szemrali, rzekł do nich: «To was gorszy? A gdy ujrzycie Syna Człowieczego wstępującego tam, gdzie był przedtem? To Duch daje życie; ciało na nic się nie zda. Słowa, które Ja wam powiedziałem, są duchem i są życiem. Lecz pośród was są tacy, którzy nie wierzą».
      Jezus bowiem od początku wiedział, którzy nie wierzą, i kto ma Go wydać. Rzekł więc: «Oto dlaczego wam powiedziałem: Nikt nie może przyjść do Mnie, jeżeli nie zostało mu to dane przez Ojca». Od tego czasu wielu uczniów Jego odeszło i już z Nim nie chodziło. Rzekł więc Jezus do Dwunastu: «Czyż i wy chcecie odejść?».
      Odpowiedział Mu Szymon Piotr: «Panie, do kogo pójdziemy? Ty masz słowa życia wiecznego. A my uwierzyliśmy i poznaliśmy, że Ty jesteś Świętym Bożym».
Oto słowo Pańskie.