Czytanie z Księgi Rodzaju
Saraj, żona Abrama, nie urodziła mu potomka. Miała zaś niewolnicę Egipcjankę, imieniem Hagar. Rzekła więc Saraj do Abrama: «Ponieważ Pan zamknął mi łono, abym nie rodziła, zbliż się do mojej niewolnicy; może z niej będę miała dzieci». Abram usłuchał rady Saraj. Saraj, żona Abrama, wzięła zatem niewolnicę Hagar, Egipcjankę, i dała ją za żonę mężowi swemu, Abramowi, gdy już minęło dziesięć lat, odkąd Abram osiedlił się w Kanaanie. Abram zbliżył się do Hagar i ta stała się brzemienną. A widząc, że jest brzemienna, zaczęła lekceważyć swą panią.
      Wtedy Saraj rzekła do Abrama: «Przez ciebie doznaję zniewagi; ja sama dałam ci moją niewolnicę za żonę, ona zaś, czując się brzemienną, lekceważy mnie. Niechaj Pan będzie sędzią między mną a tobą!». Abram rzekł do Saraj: «Przecież niewolnica twoja jest w twojej mocy: postąp z nią, jak uznasz za dobre».
      Saraj upokorzyła Hagar, wtedy Hagar od niej uciekła.
      Anioł Pana znalazł Hagar na pustyni u źródła przy drodze wiodącej do Szur i zapytał: «Hagar, niewolnico Saraj, skąd przyszłaś i dokąd idziesz?». A ona odpowiedziała: «Uciekłam od mojej pani, Saraj».
      Wtedy Anioł Pański rzekł do niej: «Wróć do twej pani i pokornie poddaj się pod jej władzę». Po czym Anioł Pański oznajmił: «Rozmnożę twoje potomstwo tak bardzo, że nie będzie można go policzyć». I mówił: «Jesteś brzemienna i urodzisz syna, któremu dasz imię Izmael, bo słyszał Pan, gdy byłaś upokorzona. A będzie to człowiek dziki jak onager: będzie on walczył przeciwko wszystkim i wszyscy – przeciwko niemu; będzie on utrapieniem swych pobratymców».
      Hagar urodziła Abramowi syna. I Abram nazwał zrodzonego mu przez Hagar syna imieniem Izmael. Abram miał lat osiemdziesiąt sześć, gdy mu Hagar urodziła Izmaela.
Oto słowo Boże.

Refren: Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki.
Albo: Alleluja.
     Chwalcie Pana, bo jest dobry, *
     bo na wieki trwa Jego łaska.
     Któż wysławi potężne dzieła Pana *
     i rozgłosi całą Jego chwałę?
Refren: Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki.
Albo: Alleluja.
     Szczęśliwi, którzy strzegą przykazań *
     i sprawiedliwie postępują w każdym czasie.
     Pamiętaj o nas, Panie, *
     gdyż upodobałeś sobie w Twym ludzie.
Refren: Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki.
Albo: Alleluja.
     Przyjdź nam z pomocą, *
     abyśmy ujrzeli szczęście Twych wybranych,
     cieszyli się radością Twojego ludu, *
     chlubili się razem z Twym dziedzictwem.
Refren: Nasz Pan jest dobry, chwalcie Go na wieki.
Albo: Alleluja.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
     a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Nie każdy, kto mówi Mi: „Panie, Panie!”, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto spełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie. Wielu powie Mi w owym dniu: „Panie, Panie, czy nie prorokowaliśmy mocą Twego imienia i nie wyrzucaliśmy złych duchów mocą Twego imienia, i nie czyniliśmy wielu cudów mocą Twego imienia?”. Wtedy im oświadczę: „Nigdy was nie znałem. Odejdźcie ode Mnie wy, którzy dopuszczacie się nieprawości”.
      Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i uderzyły w ten dom. On jednak nie runął, bo na skale był utwierdzony.
      Każdego zaś, kto tych słów moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku. Spadł deszcz, wezbrały rzeki, zerwały się wichry i rzuciły się na ten dom. I runął, a upadek jego był wielki».
      Gdy Jezus dokończył tych mów, tłumy zdumiewały się Jego nauką. Uczył ich bowiem jak ten, który ma władzę, a nie tak jak ich uczeni w Piśmie.
Oto słowo Pańskie.