Dostęp do wody, o której wspomina pierwsze czytanie, i jej obfitość to obraz obfitości wszelkich dóbr, także duchowych. Aby móc z nich korzystać, konieczne jest jednak przyjęcie do swojego serca Bożego słowa.
Podobnie osobistym wyborem Apostoła Pawła była jego więź z Chrystusem, dzięki której mógł przetrwać i pokonać wszystkie nieszczęścia, które na niego spadały podczas podejmowanej przez niego działalności ewangelizacyjnej. Paweł wymienia ich siedem, sugerując w ten sposób całkowity charakter tego negatywnego
doświadczenia.
Święty Jan Chryzostom, komentując dzisiejszą Ewangelię, zachęca nas: „Szukajmy chleba niebieskiego, a otrzymawszy go, porzućmy wszelką doczesną troskę. Jeśli tamci [Izraelici, którzy szli przez pustynię – dopisek red.] porzucili wszystko, domy, miasta, krewnych, i przebywali na miejscu pustynnym oraz nie odeszli, mimo że dokuczał im głód, tym bardziej my, którzy przystępujemy do takiego stołu, powinniśmy okazywać większe samozaparcie, pragnąć rzeczy duchowych, a dopiero po nich starać się o rzeczy doczesne”.
Cudowne rozmnożenia chleba są zapowiedzią Eucharystii. Jezus daje w niej nie „coś”, lecz siebie samego. Ofiaruje nam swoje ciało i krew. W ten sposób daje całe swoje istnienie, objawiając pierwotne źródło miłości. Jezus staje się zatem chlebem życia, którym Ojciec karmi swój lud.
Przystępowanie do stołu eucharystycznego nie może nas jednak zatrzymywać jedynie na naszej osobistej relacji z Bogiem, lecz musi prowadzić do wyrażania konkretnych gestów solidarności z naszymi braćmi, którzy tak jak my przystępują do stołu Pańskiego. Naszym powołaniem bowiem jest stawanie się razem z Chrystusem „chlebem łamanym” za życie świata.
Opracowano na podstawie:
Wielka tajemnica wiary.
Program duszpasterski Kościoła w Polsce
na rok 2019/2020, zeszyt homiletyczny, s. 128-130
Postaw stopę na tej ziemi nieodkrytej, zrób jeden, drugi, trzeci krok, a On cię poprowadzi. On, twój Bóg, który zmartwychwstał, a więc pokonał wszystkie przeszkody, i teraz chce cię wprowadzać w tę oszałamiającą prawdę, jaka się dokonuje na ołtarzu. (…)
Idę do kościoła na Mszę św. i nie zastanawiam się nad swoją wiarą. Wydaje mi się, że skoro przychodzę, to chyba wierzę… Istnieje jednak wiara, pobożność praktyk, która może być nawet niezwykle żarliwa, jak u mieszkańców Palestyny – Nazaretu czy Kafarnaum. Ale pierwsi chcieli zabić Jezusa, drudzy nie zaufali Jego słowu. Jeżeli w swoim życiu nie wybrałem Chrystusa, to nie odkryję Go pod postaciami eucharystycznymi. Eucharystia będzie po prostu jedną z moich praktyk. (…)
Żeby wybrać Jezusa, mam pozwolić, by łaska kruszyła w moim sercu bariery wiary w siebie, pewności siebie. Jeżeli jestem pewny siebie, to siebie wybieram. W centrum jest moje „ja”, nie Chrystus, nie Eucharystia. Jeśli bariera pewności siebie odgradza mnie od Eucharystii, co może zrobić kochający mnie Bóg? Jeśli zechce mnie uratować, ta wiara w siebie będzie kwestionowana. Aby kruszyć opór. Właśnie ten opór stawiany łasce. (…)
Opór wobec łaski istnieje w każdym z synów marnotrawnych, a przecież do nich należę. Żeby uwierzyć w obecność Jezusa pod postaciami eucharystycznymi, najpierw muszę uwierzyć, że jestem synem marnotrawnym.
ks. Tadeusz Dajczer,
Zachwycić się tą Miłością. Rozważania o Eucharystii t. 1,
Edycja Świętego Pawła 2018
Miłująca obecność. Rozważania o Eucharystii t. 2,
Edycja Świętego Pawła 2019.
Pierwsza część rozważań o Eucharystii zatytułowana „Zachwycić się tą miłością” przybliża nam tajemnicę wiary, pokazuje zdumiewającą bliskość Boga, odkrywając przed nami miłość Jezusa Eucharystycznego obecnego pośród nas. Ożywczą, realną, odkupieńczą. To lektura dla tych, który chcą świadomie i głęboko wierzyć.
W drugim tomie pod tytułem: „Miłująca obecność”, ks. Dajczer, pisząc o miłującej obecności Boga, wprowadza czytelnika w kolejne rozważania na temat Eucharystii. Uświadamia, że wiara, którą otrzymujemy w Kościele, jest relacją z Bogiem i ma swoją długą historię sięgającą Abrahama. A na koniec pisze o tym, co w nas musi się zmienić w drodze do świętości, o koniecznych oczyszczeniach na drodze wiary.
Ksiądz Tadeusz Dajczer był wybitnym religioznawcą i teologiem, współzałożycielem Ruchu Rodzin Nazaretańskich, który dziś jest obecny na pięciu kontynentach. Był pasjonatem wiary i Eucharystii, poszukiwanym kierownikiem duchowym i autorem wybitnych dzieł duchowych.
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański”.
Prenumeratę Biuletynu „Dzień Pański” można zamówić pod adresem,
https://prenumerata.edycja.com.pl