Za każdym razem, kiedy odmawiamy „Ojcze nasz”, prosimy Boga o wypełnienie się Jego woli. Być może te słowa mają dla nas duże znaczenie i przekładają się na konkrety. Być może są tylko sformułowaniem, do którego nie przywiązujemy większej uwagi.
Bóg pozostaje jednak wierny swojemu słowu. Jego wola została zapowiedziana i sukcesywnie wypełnia się w świecie. W pierwszym czytaniu żyjący ok. 800 lat przed Chrystusem prorok Micheasz zapowiada miejsce narodzin Zbawiciela. Niewielkie Betlejem stanie się miejscowością znaną w całym świecie. Choć o wiele istotniejsze od samej miejscowości jest to, że narodzony w niej Chrystus jest największym darem, jaki możemy w życiu otrzymać.
Jego dzieło, o czym słyszymy w Liście do Hebrajczyków, jest wypełnieniem woli Ojca. Co ważne, ma ono kluczowe znaczenie dla życia nas wszystkich. Dziełem życia Chrystusa jest przecież Jego ofiara i wypływające z niej zbawienie. Gdyby nie Chrystus, nikt z nas nie mógłby mieć nadziei na wieczność.
Wola Boża zrealizowała się również w życiu Maryi. Nie stało się to jednak automatycznie. Ujrzymy Ją dziś w Ewangelii w radosnym spotkaniu ze św. Elżbietą. Jej krewna uwielbia Boga i błogosławi Maryję za to, że uwierzyła Bożemu słowu. A przecież dla młodej dziewczyny wiązało się to z wieloma trudnościami i niebezpieczeństwami. Maryja nie wiedziała przecież, dokąd zaprowadzi Ją zgoda na przyjęcie woli Boga. On jednak zawsze ma w opiece tych, którzy Mu ufają. Ciekawe zatem, na ile my sami potrafimy zrozumieć, czym jest zaufanie Bogu, i faktycznie wypełniać Jego wolę w naszym życiu?
ks. Marek Piedziewicz
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański