Uroczystość Narodzenia Pańskiego stawia przed nami słowa, których głębia może onieśmielać: Słowo stało się Ciałem i zamieszkało wśród nas (J 1, 14), a kilka wierszy wcześniej: Przyszło do swojej własności, a swoi Go nie przyjęli. Wszystkim, tym jednak, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi (J 1, 11-12). Słowa te jednak ukazują piękno i znaczenie tajemnicy Bożego Narodzenia. Przeżywamy ją każdego roku, aby odkryć i na nowo dostrzec w sobie trzy prawdy.
W Bożym Narodzeniu chodzi o to, że Bóg pragnie być blisko człowieka i chce być obecny w ludzkim życiu. W takim, jakie ono jest: z tym wszystkim, co jest w nim wielkie, wspaniałe i piękne, ale także z tym, co jest trudne oraz co jest lękiem i grzechem. Bóg stał się człowiekiem, abym ja, człowiek, zobaczył, kim jestem w Jego oczach: Jego umiłowanym dzieckiem – synem i córką.
Boże Narodzenie pokazuje również, jak wielkie znaczenie ma dobro. To zwyczajne, ludzkie dobro, które wypływa z serca. Prorok Izajasz, kilka wieków przed narodzeniem Chrystusa nazwał przyszłego Mesjasza „Księciem Pokoju”, a aniołowie w Betlejem śpiewali, że przynosi On „pokój ludziom dobrej woli”. Dzisiejszy dzień zaprasza nas, aby także w naszym życiu było trochę więcej pokoju, szacunku i dobra.
Wreszcie Boże Narodzeniu jest po to, abyśmy popatrzyli na nasze rodziny. Jezus, Maryja i Józef: zwykła ludzka rodzina. Mężczyzna i kobieta połączeni małżeństwem, kochający się i otwarci na życie. Szacunek, miłość, opieka i zaufanie oraz dawanie życia to cechy każdej rodziny. Taką była rodzina Jezusa i takie mogą być nasze rodziny.
ks. Tomasz Bać
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański