Czytanie z Księgi proroka Izajasza.
Tak mówi Pan Bóg, Święty Izraela: Zaiste, o ludu, który zamieszkujesz Syjon w Jerozolimie, nie będziesz gorzko płakał. Rychło okaże ci On łaskę na głos twojej prośby. Ledwie usłyszy, odpowie ci.
      Choćby ci dał Pan chleb ucisku i wodę utrapienia, twój Nauczyciel już nie odstąpi, a oczy twoje patrzeć będą na twego Mistrza. Twoje uszy usłyszą słowa rozlegające się za tobą: «To jest droga, idźcie nią!», jeśli chciałbyś iść na prawo lub na lewo.
      On ześle deszcz na zboże, którym obsiejesz rolę, a pokarm z plonów ziemi będzie soczysty i pożywny. Twoje trzody będą się pasły w owym dniu na rozległych łąkach. Woły i osły obrabiające rolę żreć będą paszę dobrze przyprawioną, która została starannie przewiana.
      Dojdzie do tego, że na każdej wysokiej górze i na każdym wyniosłym pagórku będą strumienie płynących wód na czas wielkiej rzezi, gdy padną warownie. Wówczas światło księżyca będzie jak światło słoneczne, a światło słońca będzie siedmiokrotne, jak światło siedmiu dni, w dniu, gdy Pan opatrzy rany swego ludu i uleczy jego sińce po razach.
Oto słowo Boże.

Refren: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu.
Albo: Alleluja.
     Chwalcie Pana, bo dobrze jest śpiewać psalmy Bogu, *
     słodko jest Go wysławiać.
     Pan buduje Jeruzalem, *
     gromadzi rozproszonych z Izraela.
Refren: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu.
Albo: Alleluja.
     On leczy złamanych na duchu *
     i przewiązuje ich rany.
     On liczy wszystkie gwiazdy *
     i każdej imię nadaje.
Refren: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu.
Albo: Alleluja.
     Nasz Pan jest wielki i potężny, *
     a Jego mądrość niewypowiedziana.
     Pan dźwiga pokornych, *
     karki grzeszników zgina do ziemi.
Refren: Szczęśliwi wszyscy, co ufają Panu.
Albo: Alleluja.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Pan naszym sędzią, Pan naszym prawodawcą,
     Pan naszym królem, On nas zbawi.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według świętego Mateusza.
Jezus obchodził wszystkie miasta i wioski. Nauczał w tamtejszych synagogach, głosił Ewangelię o królestwie i leczył wszystkie choroby i wszystkie słabości.
      A widząc tłumy ludzi, litował się nad nimi, bo byli znękani i porzuceni, jak owce niemające pasterza. Wtedy rzekł do swych uczniów: «Żniwo wprawdzie wielkie, ale robotników mało. Proście Pana żniwa, żeby wyprawił robotników na swoje żniwo».
      Wtedy przywołał do siebie dwunastu swoich uczniów i udzielił im władzy nad duchami nieczystymi, aby je wypędzali i leczyli wszelkie choroby i wszelkie słabości.
      Tych to Dwunastu wysłał Jezus, dając im następujące wskazania: «Idźcie do owiec, które poginęły z domu Izraela. Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie».
Oto słowo Pańskie.