Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz wrócił z góry i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego zlecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: «Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy».
      Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu pokoleń Izraela. Potem polecił młodzieńcom synów Izraela złożyć ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców.
      Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wylał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz.
      Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni».
      Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: «Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów».
Oto słowo Boże.

Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
Albo: Alleluja.
     Czym się Panu odpłacę *
     za wszystko, co mi wyświadczył?
     Podniosę kielich zbawienia *
     i wezwę imienia Pana.
Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
Albo: Alleluja.
     Cenna jest w oczach Pana *
     śmierć Jego wyznawców.
     Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy *
     Ty rozerwałeś moje kajdany.
Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
Albo: Alleluja.
     Tobie złożę ofiarę pochwalną *
     i wezwę imienia Pana.
     Wypełnię me śluby dla Pana *
     przed całym Jego ludem.
Refren: Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana.
Albo: Alleluja.

Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia: Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest na tym świecie – uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną Krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego, zdobywszy wieczne odkupienie.
      Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej Krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
      I dlatego jest Pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.
Oto słowo Boże.

Chwal, Syjonie, Zbawiciela,
Chwal pieśniami wśród wesela
Wodza i pasterza rzesz.
     Ile zdołasz, sław Go śmiało,
     Bo przewyższa wszystko chwałą,
     Co wyśpiewać pieśnią chcesz.
Chwały przedmiot nad podziwy,
Chleb – żyjących pokarm żywy,
Dzisiaj się objawia nam.
     Za wieczerzy świętym stołem,
     Pan go, łamiąc z braćmi społem,
     Iście dał Dwunastu sam.
Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku,
Z serc radosnych, pełne wdzięku,
Niech mu pieśni płyną chwał.
     Dzień obchodzim głośny sławą,
     W którym pierwszą Pan ustawą
     Rajski stół ten światu dał.
W uczcie tej nowego Pana
Pascha nowym prawem dana,
«Fazy» dawne kończy już.
     Przeszłość starą – nowa era,
     Cień rozprasza prawda szczera,
     Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Co Pan czynił przy Wieczerzy,
Wskazał, że i nam należy
Spełniać ku pamięci nań.
     Pouczeni tą ustawą,
     Chleb i wino na bezkrwawą
     Święcim Odkupienia dań.
Dogmat dan jest do wierzenia,
Że się w Ciało chleb przemienia,
Wino zaś przechodzi w krew.
     Gdzie zmysł próżno dojść się stara,
     Serce żywa wzmacnia wiara,
     Porządkowi rzeczy wbrew.
Pod odmiennych szat figurą.
W znakach różny, nie naturą
Kryje się tajemnic cud.
     Ciało – strawą, Krew – napojem,
     W obu znakach z Bóstwem swoim
     Cały Chrystus trwa, bez złud.
Przez biorących niełamany,
Nie pokruszon, bez odmiany,
Cały jest w spożyciu bran.
     Bierze jeden, tysiąc bierze:
     Ten, jak tamci, w równej mierze,
     Wzięty zaś nie ginie Pan.
Biorą dobrzy i grzesznicy,
Lecz się losów przyjrz różnicy:
Życie tu – zagłada tam.
     Złym śmierć niesie, dobrym życie:
     Patrz, jak w skutkach rozmaicie
     Czyn ujawnia się ten sam.
Kiedy kruszą się znamiona,
Nie wątp, lecz wierz z głębi łona,
Że to kryje ukruszona
Cząstka, co i całość wprzód.
     Rzecz się sama nie rozrywa,
     Znaków kruszą się ogniwa,
Przez co stan i postać żywa
Znaczonego nie zna szkód.
* Następującą część sekwencji można według uznania opuścić.
Oto chleb Aniołów błogi,
Dan wędrowcom pośród drogi,
Synów wraca w Ojca progi,
Dawać Go nie można złym!
     Figur głoszą go osłony!
     Izaak na stos wiedziony,
     Jagniąt Paschy krwawe zgony,
     Manna ojcom dana im.
Dobry Jezu, prosim Ciebie:
Ty nas karm i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj!
     Twa dłoń Panie, wszystko zdoła,
     Ty nas karmisz z Twego stoła:
     Gdzie wciąż uczta trwa wesoła,
     W gronie niebian nasze czoła
     Na Twe łono skłonić daj!
Amen. Alleluja.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
     Jeśli kto spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według świętego Marka
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, żebyśmy przygotowali Ci spożywanie Paschy?».
      I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka was człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujecie dla nas».
      Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, a tam znaleźli wszystko, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę.
      A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę go nowy w królestwie Bożym».
      Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.
Oto słowo Pańskie.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
K. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
K. Chrystus jako Arcykapłan dóbr przyszłych * przez własną Krew wszedł do Miejsca Świętego.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.
K. Jezus złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę. * Jego Krew oczyszcza nasze sumienia.
W. Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza
W pierwszy dzień Przaśników przystąpili do Jezusa uczniowie i zapytali Go: «Gdzie chcesz, żebyśmy Ci przygotowali spożywanie Paschy?». On odrzekł: «Idźcie do miasta, do znanego nam człowieka i powiedzcie mu: „Nauczyciel mówi: Czas mój jest bliski; u ciebie urządzam Paschę z moimi uczniami”». Uczniowie uczynili tak, jak im polecił Jezus, i przygotowali Paschę.
      A gdy oni jedli, Jezus wziął chleb i, odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje». Następnie wziął kielich i, odmówiwszy dziękczynienie, dał im, mówiąc: «Pijcie z niego wszyscy: bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów. Lecz powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z tego owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę z wami, nowy, w królestwie Ojca mojego».
Oto słowo Pańskie.

K. Prośmy wszechmogącego Boga, abyśmy zawsze godnie składali Jego Majestatowi Najświętszą Ofiarę.
W. Święty Boże, święty mocny, święty a nieśmiertelny, zmiłuj się nad nami.
Kantorzy lub chór albo kapłan śpiewa:
K. Ty jesteś kapłanem na wieki, alleluja.
W. Na podobieństwo Melchizedeka, alleluja.
Módlmy się:
Boże, nasz Ojcze, przez paschalne misterium swojego Syna dokonałeś naszego odkupienia, † dlatego w sakramentalnych znakach głosimy śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa; * spraw, abyśmy stale doznawali wzrostu Twojej łaski. Przez Chrystusa, Pana naszego.
Albo:
Módlmy się:
Boże, który dla chwały swojego Majestatu i dla zbawienia rodzaju ludzkiego † ustanowiłeś Jednorodzonego Syna swojego najwyższym i wiecznym kapłanem, * spraw, aby na całym świecie składano Tobie Jego ofiarę. Przez Chrystusa, Pana naszego.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
K. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
K. Ciało moje jest prawdziwym pokarmem, * a Krew moja jest prawdziwym napojem.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.
K. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, * trwa we Mnie, a Ja w nim jestem.
W. Pokarmem z nieba Pan swój lud obdarzył.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Jezusem i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: «Żal Mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze, bo niektórzy z nich przyszli z daleka».
      Odpowiedzieli uczniowie: „Jakże tu, na pustkowiu, będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem?”.
      Zapytał ich: «Ile macie chlebów?».
      Odpowiedzieli: «Siedem».
      I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy te siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali ludowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać.
      Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił.
Oto słowo Pańskie.

K. Prośmy Pana Boga, aby nas zachował od braku pokarmu duchowego i cielesnego oraz od wszelkich klęsk.
W. Od powietrza, głodu, ognia i wojny, wybaw nas, Panie.
Kantorzy lub chór albo kapłan śpiewa:
K. Pan dał pożywienie swoim czcicielom, alleluja.
W. Aby uwiecznić pamięć swoich cudów, alleluja.
Módlmy się:
Panie Jezu Chryste, Chlebie żywy, dający życie wieczne, † spraw, abyśmy często Ciebie przyjmowali * i zjednoczeni z Tobą przynosili owoc trwający na wieki. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.
Albo:
Módlmy się:
Tchnij w nas, Panie, Twojego ducha miłości * i w swojej dobroci doprowadź do jedności wszystkich, których posilasz jednym chlebem niebieskim. * Przez Chrystusa, Pana naszego.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
K. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
K. Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba, * Jeśli kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.
K. Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, ma życie wieczne, * a Ja go wskrzeszę w dniu ostatecznym.
W. Kto ten chleb spożywa, będzie żył na wieki.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza
W pierwszy dzień tygodnia dwaj uczniowie Jezusa byli w drodze do wsi, zwanej Emaus, oddalonej o sześćdziesiąt stadiów od Jeruzalem. Rozmawiali oni z sobą o tym wszystkim, co się wydarzyło. Gdy tak rozmawiali i rozprawiali z sobą, sam Jezus przybliżył się i szedł z nimi. Lecz oczy ich były niejako na uwięzi, tak że Go nie poznali.
      Tak przybliżyli się do wsi, do której zdążali, a On okazywał, jakoby miał iść dalej. Lecz przymusili Go, mówiąc: „Zostań z nami, gdyż ma się ku wieczorowi i dzień się już nachylił”. Wszedł więc, aby zostać z nimi. Gdy zajął z nimi miejsce u stołu, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał go i dawał im. Wtedy otworzyły im się oczy i poznali Go, lecz On zniknął im z oczu. I mówili między sobą: «Czy serce nie pałało w nas, kiedy rozmawiał z nami w drodze i Pisma nam wyjaśniał?”.
      W tej samej godzinie zabrali się i wrócili do Jeruzalem. Tam zastali zebranych Jedenastu, a z nimi innych, którzy im oznajmili: „Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi”. Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze i jak Go poznali przy łamaniu chleba.
Oto słowo Pańskie.

K. Błagajmy Pana Boga, który pragnie zbawienia wszystkich ludzi, aby Najświętszy Sakrament był dla nas zadatkiem życia wiecznego.
W.Od nagłej a niespodziewanej śmierci, zachowaj nas, Panie.
Kantorzy lub chór albo kapłan śpiewa:
K. Oto chleb żywy, który zstąpił z nieba, alleluja.
W. Kto go pożywa, będzie żył na wieki, alleluja.
Módlmy się:
Wszechmogący, wieczny Boże, spraw, abyśmy żyjąc rozsądnie, pobożnie i sprawiedliwie, zasłużyli na przyjęcie w chwili naszej śmierci Najświętszego Sakramentu Ciała i Krwi Pana naszego, Jezusa Chrystusa. Który żyje i króluje na wieki wieków.

ŚPIEW PRZED EWANGELIĄ
K. Spraw to, nasz Ojcze, byśmy byli jedno.
W. Spraw to, nasz Ojcze, byśmy byli jedno.
K. Kielich, który błogosławimy, jest udziałem we Krwi Chrystusa. * Chleb, który łamiemy, jest udziałem w Ciele Chrystusa.
W. Spraw to, nasz Ojcze, byśmy byli jedno.
K. Ponieważ jeden jest chleb, przeto tworzymy jedno ciało. * Wszyscy bowiem bierzemy z tego samego chleba.
W. Spraw to, nasz Ojcze, byśmy byli jedno.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
      «Ojcze, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, aby świat uwierzył, żeś Ty Mnie posłał.
      I także chwałę, którą Mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy, Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.
      Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
      Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem i oni poznali, żeś Ty Mnie posłał. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Oto słowo Pańskie.

K. Prośmy Pana Boga, aby nas uwolnił od grzechów i zjednoczył wszystkich, którzy przyjmują ten sam chleb eucharystyczny.
W. My grzeszni, Ciebie, Boże, prosimy, wysłuchaj nas, Panie.
Kantorzy lub chór albo kapłan śpiewa:
K. Kielich zbawienia podniosę, alleluja.
W. I wezwę Imienia Pańskiego, alleluja.
Módlmy się:
Wszechmogący Boże, przyjmij łaskawie modlitwy Twojego ludu † i spraw, niech serca wiernych złączą się w wychwalaniu Ciebie i we wspólnej pokucie, * abyśmy przezwyciężyli podział chrześcijan i w doskonałej jedności Kościoła z radością dążyli do Twojego wiekuistego królestwa. Przez Chrystusa, Pana naszego.

TE DEUM
Ciebie, Boga, wysławiamy,
Tobie, Panu, wieczna chwała.
     Ciebie, Ojca, niebios bramy,
     Ciebie wielbi ziemia cała.
Tobie wszyscy Aniołowie,
Tobie Moce i niebiosy,
     Cheruby, Serafinowie
     ślą wieczystej pieśni głosy:
Święty, Święty nad Świętymi
Bóg Zastępów, Król łaskawy,
     Pełne niebo z kręgiem ziemi
     majestatu Twojej sławy.
Apostołów Tobie rzesza,
chór Proroków pełen chwały,
     Tobie hołdy nieść pośpiesza
     Męczenników orszak biały.
Ciebie poprzez okrąg ziemi
z głębi serca, ile zdoła,
     Głosy ludów zgodzonymi
     wielbi święta pieśń Kościoła.
Niezmierzonej Ojca chwały,
Syna, Słowo wiekuiste,
     Z Duchem, wszechświat wielbi cały:
     Królem chwały Tyś, o Chryste!
Tyś Rodzica Syn z wiek wieka.
By świat zbawić swoim zgonem,
     Przyoblókłszy się w człowieka,
     nie wzgardziłeś Panny łonem.
Tyś pokruszył śmierci wrota,
starł jej oścień w męki dobie
     I rajskiego kraj żywota
     otworzyłeś wiernym sobie.
Po prawicy siedzisz Boga,
w chwale Ojca, Syn Jedyny,
     Lecz gdy zabrzmi trąba sroga,
     przyjdziesz sądzić ludzkie czyny.
Prosim, słudzy łask niegodni,
wspomóż, obmyj grzech, co plami,
     Gdyś odkupił nas od zbrodni
     drogiej swojej Krwi strugami.
Ze świętymi w blaskach mocy
wiecznej chwały zlej nam zdroje,
     Zbaw, o Panie, lud sierocy,
     błogosław dziedzictwo swoje!
Następującą część hymnu można według uznania opuścić:
Rządź je, broń po wszystkie lata,
prowadź w niebios błogie bramy.
     My w dzień każdy, Władco świata,
     Imię Twoje wysławiamy.
Po wiek wieków nie ustanie
pieśń, co sławi Twoje czyny.
     O, w dniu onym racz nas, Panie,
     od wszelakiej ustrzec winy.
Zjaw swą litość w życiu całym
tym, co żebrzą Twej opieki;
     W Tobie, Panie, zaufałem,
     nie zawstydzę się na wieki.

Na zakończenie procesji:
Módlmy się:
Boże, nasz Ojcze, oświeć nasze serca światłem wiary i rozpal ogniem miłości, † abyśmy w duchu i prawdzie z całym oddaniem wielbili Chrystusa, * którego w tym Sakramencie czcimy jako naszego Boga i Pana. Który żyje i króluje na wieki wieków.
W. Amen