Czytanie z Dziejów Apostolskich
Przełożeni i starsi, i uczeni, widząc odwagę Piotra i Jana, a dowiedziawszy się, że są oni ludźmi nieuczonymi i prostymi, dziwili się. Rozpoznawali w nich też towarzyszy Jezusa. A widząc nadto, że stoi z nimi uzdrowiony człowiek, nie znajdowali odpowiedzi.
      Kazali więc im wyjść z sali Sanhedrynu i naradzali się między sobą: «Co mamy zrobić z tymi ludźmi? Bo dokonali jawnego znaku, oczywistego dla wszystkich mieszkańców Jeruzalem. Przecież temu nie możemy zaprzeczyć. Aby jednak nie szerzyło się to wśród ludu, surowo zabrońmy im przemawiać do kogokolwiek w to imię!».
      Przywołali ich potem i zakazali im w ogóle przemawiać i nauczać w imię Jezusa. Lecz Piotr i Jan odpowiedzieli: «Rozsądźcie, czy słuszne jest w oczach Bożych bardziej słuchać was niż Boga? Bo my nie możemy nie mówić tego, co widzieliśmy i słyszeliśmy».
      Oni zaś ponowili groźby, a nie znajdując żadnej podstawy do wymierzenia im kary, wypuścili ich ze względu na lud, bo wszyscy wielbili Boga z powodu tego, co się stało.
Oto słowo Boże.

Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.
     Dziękujcie Panu, bo jest dobry, *
     bo Jego łaska trwa na wieki.
     Pan moją mocą i pieśnią, †
     On stał się moim Zbawcą. *
     Głosy radości z ocalenia w namiotach sprawiedliwych
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.
     Prawica Pana wzniesiona wysoko, *
     prawica Pańska moc okazała.
     Nie umrę, ale żyć będę i głosić dzieła Pana *
     Ciężko mnie Pan ukarał, ale na śmierć nie wydał.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.
     Otwórzcie mi bramy sprawiedliwości, †
     wejdę przez nie i podziękuję Panu. *
     Oto jest brama Pana, przez nią wejdą sprawiedliwi.
     Dziękuję Tobie, że mnie wysłuchałeś *
     i stałeś się moim Zbawcą.
Refren: Dziękuję, Panie, że mnie wysłuchałeś.
Albo: Alleluja.

Można odmówić poniższą sekwencję.

SEKWENCJA

Niech w święto radosne Paschalnej Ofiary
Składają jej wierni uwielbień swych dary.

Odkupił swe owce Baranek bez skazy,
Pojednał nas z Ojcem i zmył grzechów zmazy.

Śmierć zwarła się z życiem i w boju, o dziwy,
Choć poległ Wódz życia, króluje dziś żywy.

Mario, ty powiedz, coś w drodze widziała?
Jam Zmartwychwstałego blask chwały ujrzała.

Żywego już Pana widziałam, grób pusty,
I świadków anielskich, i odzież, i chusty.

Zmartwychwstał już Chrystus, Pan mój i nadzieja,
A miejscem spotkania będzie Galilea.

Wiemy, żeś zmartwychwstał, że ten cud prawdziwy,
O Królu Zwycięzco, bądź nam miłościwy.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Oto dzień, który Pan uczynił,
     radujmy się nim i weselmy.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Marka
Po swym zmartwychwstaniu, wczesnym rankiem w pierwszy dzień tygodnia, Jezus ukazał się najpierw Marii Magdalenie, z której przedtem wyrzucił siedem złych duchów. Ona poszła i oznajmiła to Jego towarzyszom, pogrążonym w smutku i płaczącym. Ci jednak, słysząc, że żyje i że ona Go widziała, nie dali temu wiary.
      Potem ukazał się w innej postaci dwom spośród nich na drodze, gdy szli do wsi. Oni powrócili i obwieścili pozostałym. Lecz im też nie uwierzyli.
      W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary oraz upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
      I rzekł do nich: «Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu!».
Oto słowo Pańskie.