Czytanie z Dziejów Apostolskich
Król Agryppa i Berenike przybyli do Cezarei powitać Festusa. Gdy przebywali tam dłuższy czas, Festus przedstawił królowi sprawę Pawła. «Feliks pozostawił w więzieniu pewnego człowieka – powiedział. Gdy byłem w Jerozolimie, arcykapłani i starsi żydowscy wnieśli przeciw niemu skargę, żądając dla niego wyroku skazującego. Odpowiedziałem im: „Rzymianie nie mają zwyczaju skazywania kogokolwiek na śmierć, zanim oskarżony nie stanie wobec oskarżycieli i nie będzie miał możności bronienia się przed zarzutami”.
      A kiedy tutaj przybyli, zasiadłem bez żadnej zwłoki, nazajutrz, w sądzie i kazałem przyprowadzić tego człowieka. Oskarżyciele nie wnieśli przeciwko niemu żadnej skargi o przestępstwa, które podejrzewałem. Mieli z nim tylko spory o ich wierzenia i o jakiegoś zmarłego Jezusa, o którym Paweł twierdzi, że żyje.
      Nie znając się na tych rzeczach, zapytałem, czy nie zechciałby udać się do Jerozolimy i tam odpowiadać przed sądem w tych sprawach. Ponieważ Paweł zażądał, aby go zatrzymać do wyroku cezara, kazałem go strzec, dopóki go nie odeślę do Najdostojniejszego».
Oto słowo Boże.

Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach.
Albo: Alleluja.
     Błogosław, duszo moja, Pana *
     i wszystko, co jest we mnie, święte imię Jego.
     Błogosław, duszo moja, Pana *
     i nie zapominaj o wszystkich Jego dobrodziejstwach.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach.
Albo: Alleluja.
     Bo jak wysoko niebo wznosi się nad ziemią, *
     tak wielka jest łaska Pana dla Jego czcicieli.
     Jak odległy jest wschód od zachodu, *
     tak daleko odsuwa od nas nasze winy.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach.
Albo: Alleluja.
     Pan utwierdził tron swój na niebiosach, *
     a Jego panowanie wszechświat obejmuje.
     Błogosławcie Pana, wszyscy Jego aniołowie, *
     potężni mocarze pełniący Jego rozkazy.
Refren: Pan Bóg utwierdził swój tron na niebiosach.
Albo: Alleluja.

Alleluja, alleluja, alleluja.
     Duch Święty was wszystkiego nauczy,
     przypomni wam wszystko, co wam powiedziałem.
Alleluja, alleluja, alleluja.

✠ Słowa Ewangelii według Świętego Jana
Gdy Jezus ukazał się swoim uczniom i spożył z nimi śniadanie, rzekł do Szymona Piotra: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie więcej aniżeli ci?».
      Odpowiedział Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
      Rzekł do niego: «Paś baranki moje».
      I znowu, po raz drugi powiedział do niego: «Szymonie, synu Jana, czy miłujesz Mnie?».
      Odparł Mu: «Tak, Panie, Ty wiesz, że Cię kocham».
      Rzekł do niego: «Paś owce moje».
      Powiedział mu po raz trzeci: «Szymonie, synu Jana, czy kochasz Mnie?».
      Zasmucił się Piotr, że mu po raz trzeci powiedział: «Czy kochasz Mnie?». I rzekł do Niego: «Panie, Ty wszystko wiesz, Ty wiesz, że Cię kocham».
      Rzekł do niego Jezus: «Paś owce moje.
      Zaprawdę, zaprawdę, powiadam ci: Gdy byłeś młodszy, opasywałeś się sam i chodziłeś, gdzie chciałeś. Ale gdy się zestarzejesz, wyciągniesz ręce swoje, a inny cię opasze i poprowadzi, dokąd nie chcesz».
      To powiedział, aby zaznaczyć, jaką śmiercią uwielbi Boga. A wypowiedziawszy to, rzekł do niego: «Pójdź za Mną!».
Oto słowo Pańskie.