PIERWSZE CZYTANIEDz 5, 12-16
Wiara, która uzdrawia
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Wiele znaków i cudów działo się wśród ludu przez ręce apostołów. Trzymali się wszyscy razem w krużganku Salomona. A z obcych nikt nie miał odwagi dołączyć się do nich, lud zaś ich wychwalał.
      Coraz bardziej też rosła liczba mężczyzn i kobiet przyjmujących wiarę w Pana. Wynoszono też chorych na ulice i kładziono na łożach i noszach, aby choć cień przechodzącego Piotra padł na któregoś z nich. Także z miast sąsiednich zbiegały się wielkie rzesze do Jeruzalem, znosząc chorych i dręczonych przez duchy nieczyste, a wszyscy doznawali uzdrowienia.
Oto słowo Boże.
PSALM RESPONSORYJNYPs 118, 2-4. 13-15. 22-24 (R.: por. 1c)
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Albo: Alleluja.
     Niech dom Izraela głosi: «Jego łaska na wieki». *
     Niech dom Aarona głosi: «Jego łaska na wieki»
     Niech wyznawcy Pana głoszą: *
     «Jego łaska na wieki».
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Albo: Alleluja.
     Kamień odrzucony przez budujących
     stał się kamieniem węgielnym. *
     Stało się to przez Pana i cudem jest w naszych oczach.
     Oto dzień, który Pan uczynił, *
     radujmy się nim i weselmy.
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Albo: Alleluja.
     O Panie, Ty nas wybaw, *
     pomyślność daj nam, o Panie!
     Błogosławiony, który przybywa w imię Pańskie,
     błogosławimy wam z Pańskiego domu. *
     Pan jest Bogiem i daje nam światło.
Refren: Dziękujcie Panu, bo jest miłosierny.
Albo: Alleluja.
DRUGIE CZYTANIEAp 1, 9-11a. 12-13. 17-19
Byłem umarły, oto jestem żyjący na wieki
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, wasz brat i współuczestnik w ucisku i królestwie, i wytrwaniu w Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, ze powodu słowa Bożego i świadectwa Jezusa. Doznałem zachwycenia w dzień Pański i posłyszałem za sobą potężny głos, jak gdyby trąby mówiącej: «Co widzisz, napisz w księdze i poślij siedmiu Kościołom: do Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardes, Filadelfii i Laodycei».
      I obróciłem się, by patrzeć, co to za głos do mnie mówił; a obróciwszy się, ujrzałem siedem złotych świeczników i pośród świeczników kogoś podobnego do Syna Człowieczego, przyobleczonego w szatę do stóp i przepasanego na piersiach złotym pasem.
      Kiedy Go ujrzałem, do Jego stóp padłem jak martwy, a On położył na mnie prawą rękę, mówiąc: «Przestań się lękać! Ja jestem Pierwszy i Ostatni, i Żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący na wieki wieków i mam klucze śmierci i Otchłani. Napisz więc to, co widziałeś, i co jest, i co potem musi się stać».
Oto słowo Boże.
Śpiew przed Ewangelią (Aklamacja)Por. J 20, 29
Alleluja, alleluja, alleluja.
     Uwierzyłeś, Tomaszu, bo Mnie ujrzałeś;
     błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli.
Alleluja, alleluja, alleluja.
EwangeliaJ 20, 19-31
Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli
Słowa Ewangelii według świętego Jana
Wieczorem w dniu zmartwychwstania, tam, gdzie przebywali uczniowie, choć drzwi były zamknięte z obawy przed Żydami. przyszedł Jezus, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!». A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie, ujrzawszy Pana.
      A Jezus znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźmijcie Ducha Świętego! Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane».
      Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jezus. Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!».
      Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i ręki mojej nie włożę w bok Jego, nie uwierzę».
      A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz domu i Tomasz z nimi, Jezus przyszedł, choć drzwi były zamknięte, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!». Następnie rzekł do Tomasza: «Podnieś tutaj swój palec i zobacz moje ręce. Podnieś rękę i włóż w mój bok, i nie bądź niedowiarkiem, lecz wierzącym».
      Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego: «Pan mój i Bóg mój!».
      Powiedział mu Jezus: «Uwierzyłeś dlatego, że Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli».
      I wiele innych znaków, których nie zapisano w tej księdze, uczynił Jezus wobec uczniów. Te zaś zapisano, abyście wierzyli, że Jezus jest Mesjaszem, Synem Bożym, i abyście wierząc, mieli życie w imię Jego.
Oto słowo Pańskie.