W pierwszą niedzielę Wielkiego Postu w kolekcie modlimy się o to, abyśmy przez doroczne ćwiczenia wielkopostne postępowali w rozumieniu tajemnicy Chrystusa i dzięki Jego łasce prowadzili święte życie. Mamy tu zatem, zaraz na początku Wielkiego Postu, zwróconą uwagę na konieczność podejmowania ćwiczeń wielkopostnych. Można zatem postawić pytanie − o co tu chodzi i co do tych ćwiczeń należy? Odpowiedź odnajdujemy w kolekcje na trzecią niedzielę, w której modlitwa, post i jałmużna są określone jako lekarstwo na grzechy. To są zatem ćwiczenia wielkopostne, które powinniśmy w tym szczególnym czasie podejmować. Nie są one jednak celem same w sobie, lecz mają nas prowadzić do rozumienia tajemnicy Chrystusa, a to z kolei ma prowadzić do tego, byśmy dzięki Jego łasce prowadzili święte życie. Ostatecznie zatem ćwiczenia wielkopostne, o których mowa na początku tej modlitwy, mają prowadzić do ulepszania naszego życia w jedności z Bogiem i bliźnimi. W drugą niedzielę, której tematem wiodącym jest Przemienienie Jezusa na górze Tabor, prosimy, abyśmy odzyskawszy czystość duszy – może się to dokonać np. przez sakrament pokuty – mogli się cieszyć oglądaniem Bożej chwały, czyli tym, czego doświadczyli apostołowie obecni przy Przemienieniu Jezusa. W trzecią niedzielę pojawia się temat miłosierdzia, dzięki któremu prosimy, aby Bóg nas podźwignął i jednocześnie uznajemy nasze przewinienia, z powodu których potrzebujemy tej właśnie łaski od Boga. W piątą niedzielę Wielkiego Postu pojawia się temat męki Syna Bożego, który z miłości do ludzi oddał własne życie za zbawienie świata – wyrażenie to pojawiło się już w poprzednią niedzielę w modlitwie nad darami.
W modlitwie nad darami w pierwszą niedzielę Wielkiego Postu prosimy, abyśmy z należytym usposobieniem złożyli Bogu ofiarę, którą uroczyście rozpoczynamy zbawienny dla nas okres Wielkiego Postu. Ważne jest tutaj to należyte usposobienie, a więc takie, które pomoże nam dobrze wykorzystać ten czas Wielkiego Postu, który Pan Bóg nam daje. W następną niedzielę prosimy, aby ta Ofiara, którą Jezus złożył na krzyżu, a my ponawiamy na ołtarzu, uświęciła nasze dusze i ciała, abyśmy godnie obchodzili święta wielkanocne. W kolejną niedzielę prosimy o umiejętność przebaczania naszym braciom. Możemy ją otrzymać dzięki Ofierze pojednania z Bogiem, którą składamy. Czynimy to nie tylko we własnym imieniu, ale także za zbawienie świata (4 niedziela Wielkiego Postu). W kolejną niedzielę natomiast prosimy, aby Bóg oczyścił z grzechów swoich wiernych, którym dał poznać prawdy chrześcijańskiej wiary.
W modlitwie po komunii kontynuujemy prośbę o ulepszenie naszego życia, wymieniając już konkretnie to, co chcielibyśmy zmienić. Prosimy Boga Ojca, aby nauczył nas pragnąć Jezusa Chrystusa, który jest chlebem żywym i prawdziwym, a także by nauczył nas żyć każdym słowem, które pochodzi z Jego ust. Wcześniej podkreślamy, że zostaliśmy posileni Chlebem z nieba, który ożywia wiarę, rozwija nadzieję i umacnia miłość. Dzięki spożywaniu go – jak modlimy się w kolejną niedzielę – pielgrzymując tu na ziemi, już teraz możemy uczestniczyć w życiu wiecznym. Ale już tu na ziemi pragniemy, aby w naszym życiu ukazały się skutki działania tego Sakramentu (3 niedziela Wielkiego Postu). Dzięki którym, jak modlimy się w kolejną niedzielę, nasze myśli będą mogły być zawsze godne Boga, a nasza miłość do Niego szczera. Dzięki temu przez przyjmowanie Ciała i Krwi Chrystusa będziemy mogli stawać się żywymi członkami jego Ciała (5 niedziela Wielkiego Postu).