Chrześcijański wybór życia w ubóstwie, czystości i posłuszeństwie nie ma nic z widowiskowości pogańskich ascetów, którzy przez swój styl życia pragnęli zwrócić na siebie szczególną uwagę. Jest to bowiem wybór
całkowitego zdania się na wolę Boga, pragnienie życia w intymnej relacji z Tym, który jest Panem i Zbawcą. A wówczas życie takiej osoby staje się znakiem obecności Boga, jest prawdziwą świątynią, którą Bóg wybrał sobie na mieszkanie. Dlatego można powiedzieć, że święci są przezroczyści. Patrząc na ich życie, dostrzegamy nie ich osobistą wielkość, ale wielkość i dobroć Boga. Taki jest sens zewnętrznych znaków obecnych w chrześcijaństwie. To Bóg ma być widoczny, a nie my sami czy też nasze dzieła.
