Człowiek został powołany do życia jako dusza i ciało. Śmierć po grzechu pierworodnym wprowadza nas w coś, czego nie znamy: odłączenie od ciała. Dzieło zbawcze Jezusa obejmuje zatem nie tylko ludzkiego ducha, lecz również ciało. Pan karmi je Eucharystią, podtrzymuje w łasce i przygotowuje na zmartwychwstanie. Ono bowiem jest ostatecznym akordem Bożej mocy w świecie, znakiem ostatecznego wybawienia z mocy zła i zniszczenia. Czekamy zatem na zmartwychwstanie, któremu wszyscy będziemy podlegli jak Jezus, pierworodny spośród umarłych i pierwszy Zmartwychwstały. Wstawiając się za zmarłych, mamy przed oczami nie tylko ich szczęśliwe życie w niebie – o co się gorąco modlimy – ale również odnowienie w zmartwychwstaniu na końcu czasu ich ciał.
