W naszych sercach powinna już trwać tęsknota do przeżycia Triduum Paschalnego w taki sposób, by odświeżyć naszą wiarę. To okazja, byśmy częściej i z większym skupieniem spoglądali na Jezusa i Jego ostatnie dni życia na ziemi. Rozważając cel Jego misji, bardziej zapragniemy przebaczenia i doświadczenia bliskości Boga, by być pewnym wiecznego zbawienia. Pamięć o naszych słabościach i niewierności może ustąpić miejsca głębokiemu pokojowi i wdzięczności, że Jezus wziął wszystkie nasze grzechy na siebie, choć w Nim samym nigdy nie było żadnej nieprawości. Jeśli upokarzają nas upadki, Duch Święty uzdalnia nas do uwielbiania Boga w każdym położeniu i przekonuje, że On zawsze jest dla nas skałą schronienia, obronną twierdzą naszego ocalenia i przywraca nam utraconą godność.
