Systematycznie uczestnicząc we Mszy św., można odnieść wrażenie, że wszystko jest w niej z góry ustalone i nie ma możliwości zastosowania żadnej zmiany tekstów czy też czytań. Tymczasem w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego możemy przeczytać, że „Duszpasterska skuteczność liturgii z pewnością się zwiększy, gdy teksty czytań, modlitw i śpiewów w miarę możliwości będą dostosowane do potrzeb, duchowego przygotowania i poziomu intelektualnego uczestników. Można to będzie osiągnąć przez należyte korzystanie z niżej podanych szerokich uprawnień w zakresie wyboru tekstów” (OWMR 352).
Dlatego też kapłan, przygotowując się do celebrowania Mszy św., powinien uwzględniać raczej duchowe dobro zgromadzenia niż swoje osobiste upodobania. Powinien też dokonywać wyboru w porozumieniu z tymi, którzy mają jakiś udział w sprawowaniu liturgii. Nie powinien również pomijać wiernych w sprawach, które ich bezpośrednio dotyczą. Oznacz to, że w dokonywaniu wyboru odpowiednich tekstów powinien być zaangażowany nie tylko przewodniczący liturgii kapłan, ale również posługujący w niej diakon, lektorzy, psałterzysta, kantor, komentator i chór. Wszyscy oni, jeszcze przed rozpoczęciem liturgii, powinni dokładnie wiedzieć, jakie czynności mają wykonać. Nie powinny się zdarzać sytuacje nieprzewidziane. Harmonijny układ i sprawowanie obrzędów bardzo ułatwia duchowy udział wiernych w Eucharystii.
Jeśli Msza św. jest odprawiana z ludem, powinna być celebrowana zgodnie z kalendarzem obowiązującym w danym miejscu – kościele czy diecezji. Natomiast jeśli kapłan celebruje sam lub tylko z jednym usługującym, to może ją sprawować również zgodnie z kalendarzem własnym – zgromadzenia czy zakonu, do którego należy, czy też diecezji, z której pochodzi. W niektóre dni kapłan może wybrać inny formularz mszalny niż ten podany w kalendarzu liturgicznym obowiązującym w danym miejscu. Szczegółowe przepisy zostały zawarte w Ogólnym wprowadzeniu do Mszału rzymskiego.
Dokonując wyboru tekstów mszalnych, zachowując określone normy, można wybrać nie tylko cały formularz, ale również jego poszczególne części, takie jak czytania czy niektóre modlitwy przewodniczącego. Jeśli czytanie półciągłe Pisma Świętego zostanie przerwane w ciągu tygodnia przez jakąś uroczystość lub święto, albo przez jakiś szczególny obchód liturgiczny, kapłan, ze względu na porządek czytań całego tygodnia, ma prawo albo części opuszczone połączyć z innymi, albo zdecydować, którym tekstom należy przyznać pierwszeństwo.
Nie należy natomiast zbyt często bez dostatecznego powodu opuszczać czytań, które w lekcjonarzu są wyznaczone na poszczególne dni. Z tej samej przyczyny powinno się unikać zbyt częstego celebrowania Mszy żałobnych, gdyż każdą Mszę świętą ofiaruje się tak za żywych, jak za zmarłych, i w Modlitwie eucharystycznej wspomina się zmarłych.
Jeśli chodzi o wybór modlitwy eucharystycznej, to należy pamiętać o tym, że Pierwszą modlitwę eucharystyczną (Kanon Rzymski) zaleca się stosować w dni bardziej uroczyste, a także w niedziele. Na niedziele i święta zalecana jest również trzecia modlitwa eucharystyczna. Natomiast druga powinna być wykorzystywana w dni powszednie. Podobnie można się posłużyć czwartą, która ma niezmienną prefację i można ją wykorzystać w dni, które nie mają wyznaczonej prefacji własnej.
