Udział w paschalnym misterium Chrystusa czyni z nas nowe stworzenie (por. modlitwa po komunii). Rzeczywiście, ludzkość odkupiona przez Krew Chrystusa może radować się nowym sercem – tak jak zapowiadali starotestamentalni prorocy: sercem nie z kamienia, ale z ciała. Tak więc jak dzieło stworzenia świata z nicości wymyka się naszym wszelkim pojęciom, tak jeszcze bardziej niepojęta jawi się nam miłość Boga, który zepsutą przez grzech ludzkość postanowił „naprawić”, wydając za nas swojego Syna. Czy można jeszcze wątpić w taką miłość? Niech całe nasze życie staje się potwierdzeniem tego faktu, że Bóg tak nas odnowił wewnętrznie i przysposobił, iż możemy rzeczywiście czuć się jak nowo stworzeni.
