Wydobywanie z więzienia lęku, samotności, iluzji, kłamstwa jest częścią naszego życia wiarą. Za każdym razem, gdy otwieramy się na tajemnice przeżywane w liturgii uczestniczymy w dziele zbawienia jak strażnik, który w pierwszym czytaniu pyta, co ma robić, aby się zbawić. Mamy nakreśloną drogę słuchania słowa, wprowadzania go w czyn, żywego uczestnictwa w liturgii, karmienie się Ciałem samego Boga, wiarę w Jego i nasze zmartwychwstanie. Każde wydarzenie liturgiczne wnosi radość i młodość ducha, ufność w konkretne działanie Boga w naszej historii osobistej oraz w historii świata, w którym dane nam jest obecnie żyć.
