Z doświadczenia wdzięczności rodzi się w nas spontaniczne uwielbienie. Kiedy otrzymujemy dużo dobra, to w sposób naturalny nasze serce wyrywa się do wzbudzenia w sobie aktu uwielbienia, które niejednokrotnie trudno jest wyrazić słowami. Dlatego też Kościół podczas każdej Eucharystii oddaje Bogu Ojcu chwałę w imieniu całego stworzenia, przez Chrystusa, z Chrystusem i w Chrystusie (por. modlitwa eucharystyczna). Uwielbienie nie może jednak wypływać z serca ludzkiego jedynie wtedy, kiedy jest nam dobrze. Uwielbienie wyrażone Bogu to moment wyznania wiary, że On jest Bogiem, niezależnie od mojej życiowej sytuacji. Warto każdego dnia uczyć się modlitwy uwielbienia, której jedynym motywem jest Boża obecność.
