W starożytności wyznawcy różnych religii często czcili swych bogów jako panów. Przeciwstawiając się im, chrześcijanie nazywają Panem Jezusa Chrystusa, aby dać do zrozumienia, że dla nas istnieje tylko jeden Bóg, Ojciec, od którego wszystko pochodzi i dla którego my istniejemy, oraz jeden Pan, Jezus Chrystus, przez którego wszystko się stało i dzięki któremu także my jesteśmy (1 Kor 8, 6). Nie jest On despotycznym Królem, na wzór królów ziemskich, lecz miłosiernym Panem całego wszechświata, a przede wszystkim Panem swego Kościoła. Przyjmujemy wiarę apostołów i wierzymy w Jezusa jako naszego Pana, żyjemy Jego nauką i zarazem jesteśmy przekonani o tym, że możemy prosić Go o pomoc, gdy brakuje nam sił do prowadzenia dobrego życia chrześcijańskiego.