Święty Jan Paweł II podczas Mszy beatyfikacyjnej Karoliny Kózkówny powiedział w homilii, że ta młodziutka córka Kościoła tarnowskiego swoją śmiercią dała świadectwo wielkiej godności kobiety. Świadectwo o „godności ciała, które wprawdzie na tym świecie podlega śmierci, jest zniszczalne, jak i jej młode ciało uległo śmierci ze strony zabójcy, ale nosi w sobie to ludzkie ciało zapis nieśmiertelności, jaką człowiek ma osiągnąć w Bogu wiecznym i żywym, osiągnąć przez Chrystusa”. O godność ludzkiego ciała tak poniewieranego we współczesnym świecie przez niewolnictwo seksualne i inne formy bezlitosnego wykorzystywania upomina się stale Kościół w swoim nauczaniu. Swoją naukę czerpie przede wszystkim ze słów i czynów Chrystusa, który dał prawdziwe świadectwo, że On sam jest światłością świata, a każdy, kto idzie za Nim, będzie miał światło życia, co znaczy również, że nie zginie na wieki (por. J 8, 12).
