Ostatnie, wyjątkowe dziewięć dni Adwentu: czas otwartości i dialogu, zbudowanych na bazie doświadczania Jego ingerencji i Jego słowa. Człowiek zyskuje śmiałość, widząc Bożą inicjatywę. Zyskuje odwagę – doświadczając bliskości, którą On buduje. Mówi szczerze i autentycznie, gdy słyszy i widzi, jak Bóg nie tworzy barier, ale przeciwnie – je niweluje, przychodząc bezwarunkowo. Zaufanie potrzebuje czasu, spotkań i zaangażowania. Nie powstaje na bazie deklaracji, lecz wspólnego życia. Dlatego Bóg wchodzi tak blisko w ludzki świat – aby człowiekowi ułatwić. Atmosferę Adwentu tworzy każdy jego dzień, bliskość z Bogiem buduje każda chwila, nie tylko ta odświętna. Współtworzy ją każde spojrzenie Bogu w oczy i każdy odwzajemniony Jemu uśmiech – elementy traktowania Go jako Osoby. Jako Taki On tu JEST.
