Przeżywamy święto jednego z patronów Polski, opiekuna młodzieży, młodego jezuity, św. Stanisława Kostki. Liturgia w swoich tekstach przypomina nam o Jego szybkim dojrzewaniu w wierze. Ta dojrzałość nie do końca była dostrzeżona przez jego rodzinę, przeciwną, jak czytamy w jego biografii, jego decyzji ofiarowania swojego życia całkowicie Bogu. Stanisław umiał wybrać to, co jest najważniejsze. Wiedział, że ma być w tym, co należy do Ojca. Liturgia przypomina też jego walkę o świętość, czystość serca. I wreszcie przypomina o szybkiej śmierci, według ludzkich miar. O tym, że Bóg zabiera do siebie tych, którzy osiągnęli doskonałość. Prośmy o łaskę dobrego życia, na wzór św. Stanisława.
