Ważny filar w przeżywaniu Wielkiego Postu stanowi modlitwa. W pragnieniu Kościoła okres ten ma być czasem wzmożonej i gorliwej modlitwy. Niekiedy spotykamy się z twierdzeniem, że modlitwa to rozmowa z Bogiem. Z pewnością jest to słuszne myślenie, jednak doświadczenie uczy, że zanim dojdzie do dialogu, modlitwa jest przede wszystkim czasem poświęconym Panu Bogu. To część życia, wycinek dnia oddawany konsekwentnie Jemu. Dziś, kiedy ludzie nie mają na nic czasu, taki dar, złożony w szczerości Bogu, może mieć dużą wartość. Ofiarowany czas może być wypełniony usilnym wołaniem do Najwyższego, czego przykład często znajdujemy w słowie Bożym, a może być milczącym trwaniem. Ostatecznie wierność to jedyne, co człowiek może wnieść do modlitwy. Wszystko inne pozostaje łaską.
