Czas rozważania tajemnicy Eucharystii jest dla katechumenów czasem wtajemniczania w misteria, które się dokonały. Przyjęty przez dorosłych chrzest zgładził grzechy, ale teraz po chrzcie, aby przyjąć ciało Chrystusa, trzeba mieć serce czyste. Do tej czystości serca nawiązywała symbolika białej szaty chrzcielnej, biały obrus, zapalone światło w czasie uroczystości paschalnych. Ogień Boży, który przypomina o obecności Chrystusa pośród nas na ołtarzu, zapala się teraz wewnątrz człowieka, kiedy przychodzi Chrystus do serca w darze Eucharystii.
Każde spotkanie z Panem w Eucharystii to równocześnie zaproszenie do czuwania nad czystością duszy. To zaproszenie, by przez oczyszczenie z grzechów przygotowywać miejsce w sercu dla spotkania, zjednoczenia z miłością Boga. Temu służy również codzienna modlitwa, czas szukania w swoim wnętrzu Chrystusa. Czas budowania przyjaźni z Bogiem, synowskiej zażyłości, do której uprawnił chrzest. Jako ochrzczeni i bierzmowani uświadamiamy sobie znaczenie Eucharystii, komunii z Bogiem. Chodzi więc o miłość, sposób życia. Przygotowanie do Eucharystii dokonuje się również przez słowo Boże, zwłaszcza przez spotkanie z tym słowem na wcześniejszej modlitwie, jeszcze zanim usłyszymy je w czasie Eucharystii. Eucharystia uczy nas uważnego słuchania słowa, poznawania Pana, który odsłania się nam w swoim słowie. Po wysłuchaniu czytań biblijnych i homilii jesteśmy zaproszeni do wspólnej modlitwy w intencjach wspólnoty Kościoła.
Przeistoczenie otwiera na obecność samego Chrystusa pod postaciami chleba i wina, uczy wiary w tę obecność. Wspominając zbawcze dzieło, oddajemy się Ojcu, ucząc się synowskiego posłuszeństwa, słuchania z miłości. Komunia święta jednoczy nas z Chrystusem i całą Trójca Świętą, z Ojcem, Synem i Duchem Świętym, a także z Kościołem, czyniąc nas jedną rodziną. Jesteśmy posyłani, by w Duchu Świętym i Jego mocą świadczyć o Chrystusie, odnajdywać Boga w sobie i bliźnich. Całe nasze życie staje się procesją, zdążaniem do tej granicy poza którą już wszystko widać, tak jak jest bez zasłony znaków, gdzie nie będzie potrzeba ołtarzy, chleba, strojów. Wiara stanie się widzeniem w pełni tego, co poznajemy teraz po części.
Eucharystia jest upragnionym miejscem spotkania Boga z człowiekiem. O tym przypomina nam szczególnie ten czas w roku liturgicznym, który związany jest z zatrzymaniem się przy tajemnicy Bożego Ciała. Bóg, którego przyjęliśmy do naszego wnętrza, idzie pomiędzy nas. Przypomina nam to i jeszcze głębiej uświadamia procesja eucharystyczna, znak pielgrzymowania, jakim jest życie człowieka. W tym okresie jesteśmy wraz z katechumenami zaproszeni do zatrzymania się nad otrzymanym darem łaski sakramentalnej obecności Pana i do jednoczenia się z Nim, o co modlimy się słowami prefacji: Przystępujemy do Uczty sakramentalnej, abyśmy przeniknięci Twoją łaską stawali się podobni do Chrystusa (z prefacji O Najświętszej Eucharystii, nr 47).
