Wigilia Paschalna uobecnia najważniejsze wydarzenia dziejów zbawienia.
Zmartwychwstanie Chrystusa jest odpowiedzią Ojca na ofiarę Wcielonego Syna. Oddał całkowicie swoje człowieczeństwo na haniebną śmierć, by przywrócić harmonię między Bogiem i ludźmi naruszoną przez grzech pierwszych rodziców. Teraz Jego przemieniona natura ludzka zjednoczona z Osobą Syna żyje nowym życiem. Tego życia pragnie udzielić wszystkim ludziom. Otrzymują je ci, którzy wierzą w Niego i przyjmują ustanowiony przez Niego chrzest.
Bogate obrzędy rozpoczynają się liturgią światła. Chrystus jest światłem rozpraszającym mroki grzechu. Rozbudowana liturgia słowa ukazuje zbawcze
działanie Boga. Czytania przypominają wyprowadzenie Izraelitów z niewoli egipskiej i przejście przez Morze Czerwone, obietnicę nowego przymierza, obdarzenia nowym sercem i nowym duchem otwartym na Boga, jego zawarcie przez zbawczą ofiarę Chrystusa i dar nowego życia dla nas. Ewangelia według św. Łukasza mówi o kobietach spotykających mężczyzn w białych szatach przy pustym grobie. Stwierdzają oni wypełnienie zapowiedzi męki i zmartwychwstania. Polecają oznajmić to uczniom. Mówi też o Piotrze, który w grobie znalazł tylko puste płótna
Po homilii następuje liturgia chrzcielna – poświęcenie wody i odnowienie przyrzeczeń złożonych na chrzcie. Dalej sprawuje się radosną Eucharystię, po niej często odbywa się procesję rezurekcyjną. W Tyńcu udaje się na cmentarz grzebalny położony blisko kościoła, by radość zmartwychwstania głosić także bliskim zmarłym.
o. Tomasz Dąbek, benedyktyn
Refleksje na dziś oraz wprowadzenia do czytań pochodzą z Biuletynu liturgicznego „Dzień Pański„.
Prenumeratę biuletynu można zamówić pod adresem: Prenumerata – Dzień Pański