Mędrcy ze Wschodu, którzy przybyli oddać pokłon Nowonarodzonemu (Mt 2, 1-12), reprezentują pierwszych ludzi wyruszających w drogę, by spotkać Zbawiciela. Jeszcze nie wierzą w Boga, ale są uważni na znaki, na słowa, są badaczami, studiują dokumenty, czytają znaki. Mędrcy od znaku światła gwiazdy doszli do rzeczywistości, do światłości, którą jest sam Bóg. To właśnie liturgia Uroczystości Objawienia Pańskiego ukazuje ten niezwykły dar, którym jest zbawienie przeznaczone dla wszystkich ludzi: Dzisiaj w Jezusie Chrystusie, który jest światłością świata, objawiłeś wszystkim narodom tajemnicę naszego zbawienia. Gdy Syn Twój ukazał się na ziemi jako śmiertelny człowiek, obdarzyłeś nas na nowo udziałem w Jego nieśmiertelnej chwale (prefacja).
Mędrcy reprezentują ludzi szukających Boga. Wyruszyli w drogę bez względu na niebezpieczeństwa i wymagania drogi. Znajdują Boga, bo Go szukali. Katechumeni w czasie obrzędu sprawowanego na początku Adwentu zostali zapytani: O co prosisz Kościół? O wiarę. Co ci daje wiara? Życie wieczne. Można powiedzieć, że wyruszyli w konkretną drogę, wyrażając pragnienie stania się chrześcijaninem. Uczynili to publicznie, wobec Kościoła, otrzymali wówczas znak Krzyża i księgę Ewangelii, by poznawać Chrystusa.
Tym, którzy wyruszyli w drogę, Kościół ukazuje w postawie Mędrców ze Wschodu potrzebę trudu szukania, odnajdywania w Piśmie Świętym światła, czyli Boga samego, i pokonywania konsekwentnie drogi, aż do radości odnalezienia jej i wyznania wiary.
Wiara jest łaską, dlatego na tym etapie drogi Kościół przychodzi z pomocą katechumenom przez egzorcyzmy i błogosławieństwa. Modli się o oddalenie niewiary słowami egzorcyzmów: „Panie, Ty umacniasz wiarę, ożywiasz nadzieję i rozpalasz miłość […], oddal od tych sług Twoich niewiarę i powątpiewanie” (OCWD 114), „[…] aby katechumeni, którzy słuchają słów Ewangelii, pozostali wolni od ducha żądzy i chciwości, zmysłowości i pychy […], aby zostali uczestnikami Twego królestwa” (OCWD 116).
Wyprasza umocnienie dla nich w wypowiadanych nad nimi błogosławieństwach. „[…] Dziękujemy Ci za tych katechumenów, których powołałeś. Umocnij ich w wierze, aby poznali Ciebie, jedynego, prawdziwego Boga, i Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa. Niech zachowają czystość serca i postępują w cnocie, aby stali się godni świętych sakramentów” (OCWD 374/2). „Przygotuj i uświęć ich, aby stali się zdolni przyjąć Twoje dary: łaskę przybrania za dzieci i włączenia do wspólnoty Twojego Kościoła” (OCWD 122).
Uroczystość Objawienia Pańskiego przez liturgię, słowa i znaki, uważne odczytywanie znaków czasu, prowadzi każdego z nas do odkrywania tajemnicy wiary, co jednak nie dzieje się automatycznie. Przez spotkania z Nowonarodzonym możemy zbliżyć się do Pana przynoszącego dar zbawienia, bo przychodzi z tym darem do wszystkich, którzy Go szukają. Adorując tajemnicę dziecięctwa, tajemnicę obecności w chlebie, jesteśmy na nowo zaproszeni, by zapytać siebie o wiarę i wyznać wiarę w Jego obecność dla nas i naszego zbawienia w sakramentach Kościoła.
