Czcimy dziś św. Elżbietę, zwaną Węgierską, ponieważ była córką króla Węgier w XIII w., albo Turyńską (z Turyngii), gdyż wyszła za mąż za tamtejszego niemieckiego księcia i tam zasłynęła jako opiekunka ubogich. Może to również wezwanie dla nas, by nasze życie i postępowanie przynosiło radość i chlubę zarówno miejscowości, z której pochodzimy, jak i tej, w której mieszkamy i działamy? Święta Elżbieta należała do III zakonu św. Franciszka. Młodo owdowiała i młodo zmarła. Ale jej pamięć trwa. Dobrze wykorzystała krótki czas życia na ziemi. Pomagała innym, broniła pokrzywdzonych. Wskazała nam drogę jak postępować. Naśladujmy ją wytrwale.
