W ostatnią niedzielę roku liturgicznego wielbimy Chrystusa jako Króla Wszechświata. Jest nim nie tylko jako Bóg, ale również jako człowiek. Jest to wezwanie, by uczestniczyć w Jego królewskiej godności. Dobrze korzystać ze wspaniałego stworzonego świata. Dzielić się z innymi jego dobrami. Tak jak Chrystus udziela ich wszystkim. W poczuciu odpowiedzialności podchodzić do tego, co od nas zależy. Naśladować Jego skromność i pokorę. Dziś w Ewangelii mówi o swoim królestwie wobec rzymskiego namiestnika, który za chwilę skaże Go na śmierć. Jego królestwo nie jest z tego świata. Nie szuka ludzkiego uznania. Oczekuje pełnego oddania w miłości. Miłością zwycięża wszystko. Także tych, którzy Go prześladują. Mogą się i oni nawrócić. Opłakiwać Jego rany, z radością przyjąć wieść o Jego Zmartwychwstaniu. Naśladować Jego dobroć i życzliwość dla wszystkich. Wspominamy także św. Katarzynę Aleksandryjską, dziewicę i męczennicę z przełomu III i IV w., patronkę m.in. kolejarzy. Módlmy się, by koleje w naszym kraju dobrze funkcjonowały.
