loading

2019.01.03 – Czwartek, 3 stycznia

Ze swej natury pragniemy tego, co nas przekracza
– zbawienia i wiecznego szczęścia. Jakkolwiek dobrze
żylibyśmy na tym świecie, nie jesteśmy w stanie osiągnąć
tych dóbr. Są one darem Bożej łaski, całkowicie
wolnym i zależnym nie od naszych starań, lecz od miłosiernej
miłości naszego Stwórcy, który posłał na świat
swego Syna, by otworzył nam śmiały przystęp do Ojca.
Przyjmując dzieło Chrystusa zapoczątkowane przez
Jego Wcielenie, otwieramy się na owo nowe stworzenie,
które niesie w sobie trwałość i nieprzemijalność.
Jest tak, ponieważ stanowi ono udział w wewnętrznym
życiu Boga. To, kim jesteśmy i co robimy, jest podstawą
tej nowości, która urzeczywistni się na końcu czasów,
a w której przestrzeń wchodzimy wraz z przyjęciem
Boga do naszego życia.