Tajemnica Wcielenia całkowicie zmieniła perspektywę,
z jaką możemy patrzeć na nasze człowieczeństwo.
Bóg, stając się jednym z nas, narodził się w ludzkim ciele
i był do nas podobny we wszystkim, oprócz grzechu.
Można więc nawet powiedzieć, że odtąd „miejscem Boga”
jest ludzkie ciało, nasze człowieczeństwo. Żadna, choćby
najwspanialsza świątynia zbudowana ludzkimi rękami
nie jest tak godnym dla Niego mieszkaniem jak umiłowany
człowiek. Dlatego kształtując nasze serce, mamy
troszczyć się, aby nie mieszkała w nim nienawiść, co
wiedzie do śmierci, ale ożywiająca miłość. Modlimy się
więc, abyśmy się stali godnym mieszkaniem dla Niego
(por. kolekta) i swymi uczynkami nie niszczyli tej świątyni,
w której zamieszkuje żywy Bóg.
