Słowo Boże przypomina nam nieustannie o tym, że
Bóg (…) okazuje nam swoją miłość [właśnie] przez to,
że Chrystus umarł za nas, gdyśmy byli jeszcze grzesznikami
(Rz 5, 8) i że w tym przejawia się miłość, że nie
my umiłowaliśmy Boga, ale że On sam nas umiłował
i posłał Syna swojego jako ofiarę przebłagalną za nasze
grzechy (1 J 4, 10). Bóg okazuje nam swoje miłosierdzie
nie dlatego, że na nie zasłużyliśmy, albo zapracowaliśmy,
ale darmo, z łaski. Czyni to wbrew naszej
niewdzięczności, bo wybierając grzech, stajemy na pozycji
Jego nieprzyjaciół. Każda Eucharystia przypomina
nam pełną łaskawości miłość, którą okazuje nam Bóg.
Czy więc my nie powinniśmy czynić podobnie, nawet
wobec tych, którzy wobec nas zawinili? Czy nie to właśnie
znaczy być Synami Najwyższego?
