Święta Katarzyna ze Sieny od wczesnych lat życia pragnęła kroczyć drogą ewangelicznej doskonałości. Unikała młodzieńczych rozrywek, które choćby trochę mogłyby odciągnąć ją od wyznaczonego celu. Starała się być wewnętrznie skupiona, rezygnując ze światowego przepychu i przyjemności. Często rozważała Mękę Pańską, by jak najowocniej służyć Kościołowi. Nie lękała się wzywać hierarchów kościelnych do większej odwagi i zawierzenia Jezusowi. Piętnowała opieszałość wierzących, zachęcając do gorliwej służby Kościołowi. Płonęła niezwykłą miłością do Chrystusa i Jego Kościoła. Jej życie było wyrazem mistycznego zjednoczenia z Oblubieńcem i Jego mistycznym Ciałem, którym jest Kościół. Żywot św. Katarzyny wyrażają trafnie słowa antyfony na wejście: Oto dziewica mądra, jedna z liczby roztropnych, która wyszła na spotkanie Chrystusa z płonącą lampą.
