W ostatniej tajemnicy chwalebnej rozważamy ukoronowanie Najświętszej Maryi Panny na Królową nieba i ziemi. Również w dzisiejszej liturgii Mszy św. tajemnica ta jest przedmiotem naszej medytacji. Nie jest przypadkiem, że to wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Królowej przypada tydzień po uroczystości Jej Wniebowzięcia, ponieważ te dwie prawdy wiary bardzo ściśle łączą się ze sobą: Bóg wziął Matkę swego Syna do nieba i dał Jej udział w swojej władzy nad całym światem. My również możemy po śmierci wejść do królestwa szczęścia i pokoju, jeśli z otwartym sercem przyjmiemy Jego zaproszenie i będziemy w tym życiu doczesnym wypełniali Jego wolę.
