To chyba naturalny odruch, że ilekroć słyszymy o trudnościach, stawianych nam wymaganiach czy o poświęceniu siebie, chcielibyśmy zawrócić, uciec lub się schować. Stawiamy sobie w takich momentach pytanie, czy możliwe jest życie łatwe, bez zobowiązań, bez większego zaangażowania. Przez jakiś czas na pewno. Żyć łatwo, nie oznacza jednak żyć szczęśliwie. Wybierając drogę wymagającą, drogę krzyża, drogę Chrystusa, godzimy się nie tylko na wysiłek, zmęczenie i łzy, ale na oczyszczenie, które pomaga nam przybliżyć się do Pana i do Jego wiecznego dziedzictwa. To On zachęca nas do wejścia na drogę pod górę, a potem na samą Górę Błogosławieństw.
