W aklamacji przed Ewangelią usłyszymy wezwanie: nie zatwardzajcie dzisiaj serc waszych, lecz słuchajcie głosu Pańskiego. Maryja cała była przeniknięta tym wezwaniem, ono stanowiło codzienną treść Jej życia. Ona wiedziała, co w życiu jest najistotniejsze i czego nie można zamienić na żadną inną wartość – słuchanie głosu Pańskiego. Bóg nigdy nad Nią nie uronił łzy bezradności, bo Ona zawsze stawała przed Nim w postawie: niech mi się stanie według Twego słowa… Ofiarowanie swego życia Bogu jest równoznaczne z słuchaniem Jego głosu. W Jego głosie jest zawsze wezwanie do pełni życia. Jeśli chrześcijanie słuchają głosu Pańskiego, nigdy ich serca nie ulegną zatwardzeniu. Zatwardziałe serce jest tak wielkim dramatem jak niemoc Wszechmocnego Boga.
