W modlitwie po komunii będziemy prosić: wszechmogący Boże, nie dopuść, abyśmy się odłączyli od Ciebie. Nie jest to modlitwa lęku, ale świadomości otrzymanego daru. Wierzący świadomi są przerażającej pustki życia bez Boga. Możemy odłączyć się od Boga, nie rozumiejąc Jego działania w naszej codzienności. Doświadczając przykrości, cierpienia, niezrozumienia, krzywdy, możemy poczuć się Bogu całkowicie obojętni. Trudno wtedy zobaczyć Jego ojcowską twarz. Możemy odłączyć się od Niego, nie pielęgnując żywej relacji wzajemnej bliskości. Wtedy łatwo znużyć się Bogiem, bo stanie się dla człowieka jedynie moralnym nakazem, przykazaniem, uciążliwym obowiązkiem. Dlatego aklamacja przed Ewangelią przypomina nam: Czuwajcie więc, i bądźcie gotowi.
