W modlitwie Ojcze nasz, którą odmawiamy w czasie każdej Eucharystii, przygotowujemy się również na powtórne przyjście Chrystusa. Akceptujemy w niej także nieznane nam okoliczności Jego przyjścia. Modląc się: przyjdź królestwo twoje, bądź wola Twoja, wyrażamy ducha naszej wiary, a to, co dla nas przygotował, pragniemy przyjąć jako dar Jego miłości. W darze miłości nie ma lęku, jest tylko nadzieja. Nadzieja sama w sobie utkana jest z czekania i tęsknoty. W refrenie psalmu responsoryjnego będziemy śpiewać: Chwalcie na wieki najwyższego Pana. Wiemy, na kogo czekamy. Na Tego, który niesie odkupienie, na Tego, który jest najwyższym Panem naszego życia i naszej tęsknoty. Chwalimy Go w nadziei powtórnego przyjścia i zbawczej wieczności.
