Święty Ambroży został biskupem w dość niecodzienny sposób. Jako urzędnik państwowy przybył do katedry w Mediolanie, by zaprowadzić porządek, po tym jak doszło do sporu o to, kto ma zostać następcą po zmarłym właśnie biskupie ariańskim Auksencjuszu. Wówczas, jakiś nieznany głos z tłumu − niektórzy powiadają, że dziecko – zawołał: „Ambroży biskupem!”. Imię to powtórzono jednogłośnie. Choć Ambroży początkowo oponował przed przyjęciem wyboru, twierdząc, że jest tylko katechumenem i nie był jeszcze ochrzczony, to w końcu zaakceptował wolę ludu mediolańskiego. Szybko przyjął chrzest, a następnie święcenia. Bóg w tak niezwykły sposób powołał go do posługi biskupiej, którą Ambroży wypełnił w sposób znakomity, będąc gorliwym i troskliwym pasterzem, szczególnie dla ubogich, znakomitym kaznodzieją i pisarzem kościelnym. Jest uznawany za jednego z najważniejszych ojców i doktorów Kościoła.
