Liturgia zaprasza nas do tego, abyśmy z ufnością prosili o spełnienie naszych próśb (por. modlitwa nad darami). Nie są to tylko nasze prośby. Są to pragnienia samego Boga. Najpierw trzeba je na modlitwie rozeznać, a potem prosić o ich wypełnienie. Jest zatem długa droga od rozeznania do wypełnienia. Potrzebna jest ufna modlitwa, która najpierw prowadzi do przyjęcia słowa Boga, a potem nieustanna modlitwa, by wypełniać poznane obowiązki (por. kolekta). Bez pomocy Bożej nie jesteśmy w stanie właściwie rozeznać i wypełniać powierzonej nam misji. Naszemu życiu powinno towarzyszyć działanie łaski Bożej. Koniczna jest świadomość i nieprzerwane zwracanie się w stronę Boga.
