Bóg miłuje niewinność i pragnie jej dla każdego człowieka. Ale kto może być niewinny w oczach Boga? Czy jest ktoś, kto może czuć się bez winy i grzechu wobec Świętego Świętych? I chociaż psalmista prosi: Przeniknij mnie, Boże (…) poznaj moje myśli, to doskonale rozumiemy, że to nie Bóg potrzebuje naszego przyzwolenia, aby nas znać, ale to my potrzebujemy Jego łaski, aby prawdziwie poznać siebie, swoje myśli, pragnienia, usposobienie, oczekiwania. Wielkopostne wyrzeczenia, naruszanie osobistej wygody i zaspokajania wszelkich potrzeb pomagają nam w przyjęciu tego, co Bóg chce nam o nas samych powiedzieć. Słuchając Go, rozpoczynamy nasze wstępowanie ku niewinności, która jest darem, jak biała szata chrztu wkładana na ciała nowo chrzczonych.
