W obecnych czasach, także w nauczaniu ludzi Kościoła, zbawienie wieczne coraz rzadziej pojawia się jako perspektywa naszej ziemskiej wędrówki. Mówimy wiele o samospełnieniu, miłości, solidarności, akceptacji siebie samego, zdolności do przekraczania swego egoizmu, itd. Często przypomina to psychopedagogiczne moralizowanie, a nie przekaz wiary, której owocem jest życie wieczne. Dlatego tak ważne jest zatrzymywanie się nad treścią wypowiadanych czy wysłuchiwanych modlitw mszalnych. One mają moc, aby nas katechizować, ukazywać cel naszego życia. A nie jest nim wyłącznie uczciwe przejście przez ten świat z nadzieją, że po śmierci „coś jednak jest”. Życie chrześcijańskie w swej istocie jest skierowane na wieczność z Bogiem. Od samego początku. Dlatego katechumeni proszący o chrzest wyznają, że chcą wiary, która daje życie wieczne.
