Myśląc o historii Polski, trudno nie wspomnieć o Matce Bożej. Jej obecność wyraźnie zaznaczyła się w losach naszego narodu. Uciekano się do Niej podczas zaborów, powstań, wojen i okupacji. O Jej przedziwnej opiece roztaczanej nad Polską, napisano wiele świadectw, wierszy i pieśni. Nazywano Ją nie tylko
Królową, ale też Hetmanką. Jest naszą Matką, Obrończynią, Pocieszycielką i Wspomożycielką. Wierzymy, że nigdy nas nie opuściła. Dziś na nowo zawierzajmy Matce Bożej naszą Ojczyznę. Prośmy, by chroniła ją przed
wojną i moralnym zepsuciem. Wołajmy, by wypraszała nam wiarę i pokój. Żyjmy tak, byśmy faktycznie byli
godni miana narodu maryjnego. Podziękujmy też naszej Królowej za Jej orędownictwo, za Jej cichą, ale bardzo widoczną obecność. Wyznajmy Jej na nowo: Jestem przy Tobie, pamiętam, czuwam!
